Ва хонандаи ин китоб бояд ки асли вазъу ғараз ки дар ҷамъу таълӣф он бӯда аст бишносад , чаҳ агар ин маънӣ бар вай пӯшида монад интифоъ ӯ аз он сӯрат набандаду фавойиду самароти он ӯро мҳно набошад . Ва аввали шартии толиби ин китобро ҳасан қироатаст ки агар дар хондан фурӯ монад ба тафҳими маънӣ кӣ тавонад расед ? зеро ки хати колбуд маънӣаст ,у ҳаргоҳ дар он иштибоҳӣ афтод идроки маънӣ мумкин нагардад , ва чун брхўондни қодир буд бояд ки дар он тааммул воҷиб донаду ҳиммат дар он набандад ки зӯдтар ба охир расад , бал ки фавойиди онро ба оҳистагӣ дар табъ ҷой медиҳад , ки агар бар ин ҷумла наравад ҳамчунон буд ки :

Мардӣ дар биёбон ганҷӣ ёфт , бо худ гуфт агар нақли он ба зоти хеш такаффул кунам умрӣ дар он шаваду андаки чизе таҳвил уфтад , ба савоби он наздиктар ки муздурӣ чанд ҳозири орму сутур бисёр крои гираму ҷумла ба хона барам . Ҳам бар ин саёқат бирафту борҳои пеш аз хештан гусел кард . Макорёнро сӯии хонаи хеши бурдан ба мсҳлти наздик тар намӯд , чун он хирадманди даври андеша ба хона расед дар дасти хеш аз он ганҷи ҷузи ҳасрат ва надомат надид .