Сипосу ситоиши мари худоиро ҷли ҷалола ки осори қудрат ӯ бар чеҳраи рӯзи равшан тобонасту анвори ҳикмат ӯ дар дили шаби тории дурахшон , бахшояндае ки тори анкабутро сади исмат дӯстон кард , ҷабборӣ ки неши пашшаро теғи қаҳр душманон гардонид , дар фитрати коинот ба вазиру муширу муовинату мазоҳират муҳтоҷ нагашту бадоеъи ибдоъ дар олами куну фасод падед оварад ,у одамиёнро ба фазилати нутқу мазияти ақл аз дигари ҳайвонот мумайиз гардонид , ва аз барои ҳидояту иршод расӯлон фиристод то халқро аз зулмату залолати брҳониднд ,у саҳни гетиро ба нури илму маърифати озини бастанд ,у охири эшон дар навбату аввал дар ртбт , осмони ҳақу офтоби сидқ , Сайиди алмрслину хотами алнабӣину қоӣдолғри алмҳҷлини Абулқосими Муҳамади бен Абдуллоҳи бен ҳошими бен абди мноФи алъарабиро , слии аллоҳи алайҳу алии итратаи алтоҳрин , барои ъзи набуввату хатми рисолати баргузед , ва ба мӯъҷизоти зоҳиру далоили возеҳ махсӯс гардонид , ва аз ҷиҳати илзоми ҳуҷҷату иқомати байнат ба рФқу мудоро даъват фармуд , ва ба изҳори оёт мисол дод , то муонидату тамарруди куффори зоҳири гашт ,у хирадмандони дунёро маълуми гашт ки ба даллолоти ақлӣу мӯъҷизоти ҳиссии илтифот наме намоянд , онгоҳи оёт ҷиҳод биёмаду фарзяти муҷоҳидат , ҳам аз ваҷҳи шаръ ва ҳам аз тариқи хирад , собит шуд . Ва таъйиди осмонӣу саботи азми соҳиб шариъат бидон пайваст ,у ансори ҳақро саодати ҳидояти роҳ рост намӯд ,у мадади тавфиқи ҷамоли ҳоли эшонро биёрост , то рӯй ба қамъ кофарон овараданд ,у пушти заминро аз хбси ширки эшон пок гардониданд ,у миллати ҳанифиро ба ақтору офоқи ҷаҳони брсондиднду ҳақро дар маркази худ қарор доданд .