Дуруду салому тҳити вслўоти эзадӣ бар зоти муаззаму рӯҳи муқаддаси Мустафоу асҳобу атбоъу ёрону ашёъ ӯ бод , дурудӣ ки имдоди он ба имтидоди рӯзгор муттасил бошад , насими он хок аз кулбаи برارد , ани аллоҳу млоӣктаҳи ислўни алӣ алнабӣ ё аиҳо аллазӣнаи омнўои слўои алайҳу слмўои тслимо .

Ва чун мебоист ки ин миллат мухиллад монад ва , малики ин уммати баҳамаи офоқу ақтор замин бирасад ,у сидқи ин ҳадис ки яке аз мӯъҷизот боқӣаст ҷаҳонёнро маълум гардад : қол алнабӣ слии аллоҳи алайҳу ?ала « зуят лии аларзи Форити мшорқҳоу мғорбҳоу сиблғи малики умматии мозўии лии минҳо . » хулафои Мустафоро слии аллоҳи алӣу разии анҳуам дар амр ва наҳйу ҳалу ақд даст баргушод ,у фармони мутлақ арзонӣ дошт ,у мтоўъти эшонро бтоъти худу расӯл мулҳақ гардонид , ҳайси қоли ъзу ҷл : ё аиҳо аллазӣнаи омнўои атиъўои аллоҳу атиъўо алрасулу аввалии аламри мнкм . Ки танфизи шароеъи дайну изҳори шъоири ҳақ бе сиёсати мулӯки дайни дор бар рӯй рӯзгор мухиллад намонад ,у муддати он мақрун ба интиҳои умри олам сӯрат набандад ,у ишорати ҳазрати набуввати бад-ӣн воридаст ки : алмалику аддӣни туамон . Ва бҳқиқт бибояд шинохт ки мулӯки ислом соя офаридагоранд , ъзи исма , ки рӯй замини бнўри адли эшон ҷамол гирад ,у бҳибту шикваи эшон ободонии ҷаҳону толФи аҳўоء мутаъаллиқ бошад , ки бҳичи тоўили ҳаловати ибодатро он асари натавонад буд ки мҳобти шамшерро , ва агар ин маслиҳат бар ин саёқат риоят наёфтӣ низоми корҳо гусастаи гаштӣ ,у ихтилофи калима аз миёни уммат пайдо омадӣ ,у чунонкӣ дар тбоъ мураккабаст ҳар касе ба рои хеш дар муҳимоти ислом мадохилат кардӣ ,у усӯли шаръӣу қавонини динии мухталу мӯҳмали гаштӣ ,у ъмрбн улхитоб мегуяд : моизъи алслтони аксари ммои изъи алқуръон ,у иқтибоси ин маънӣ аз қуръон азимаст : лонтмашад рҳбаҳи фии сдўрҳми ман аллоҳи злки бонуҳуми қавми лоиФқҳўн зеро ки нодони ҷузи бъоҷли азоб аз маосӣ боз набошад ,у камоли азимату кибриёии борӣ , ҷли ҷалола , нашносад .