Чун шери ин сухан башнавад ҳақиқат он бишнохту мтиқни гашт ки он нокомӣ ӯро аз хўдкомӣ биравӣ омадаи сет . Бтрк ношоист бигуфт ва аз хӯрдани гӯшти боз буд вбмиўҳои қонеъи гашт . Ва рост гуфтаанд :

Чун шголи иқболи шер бар мива ки қӯт ӯ буд бидид ранҷур шуд ваовро гуфт :

Осони рӯзӣ худ гирифтӣ ва аз қӯти дигарон ки туро дарон ноқа ва ҷамалӣ нест хӯрдан гирифтӣ ! дарахти худ бқўти ту вафо накунад , ва ин дарахту мивау касоне ки қӯт эшон бидон таъаллуқ дорад сахти зуд ҳалок шаванд , чаҳ арзоқи эшон фарои хасмии бузургу шарикӣ азим афтод . Асари зулми ту дар ҷонҳо зоҳир май гашт , имрӯзи натиҷаи зуҳди ту дар нонҳо зоҳир мегардад . Дар ҳар ду ҳолат , оламёнро аз ҷаври ту халос мумкин нест , хоҳӣ дар маърази таҳаввур ва фасод бош , хоҳ дар либоси иффату салоҳ !

Чун шери ин фасл башнавад аз хӯрдани мива эъроз карду рӯзгор дар ибодат мустағриқ гардонид ва бо худ андешед :

Инаст достони мутаҳаввири бдкрдор ки ҷаҳонёнро мусаххари азоб худ дорад ва аз вихомати авоқиб он наяндешад то бимонанд он мубтало гардад , онгоҳи ваҷҳи савобу тариқи ршод андарон бишносад , чунонкии шери дил аз хӯн хӯрдану хӯни рехтан бар надошт то ҳар ду ҷигари гӯшаи худро бики сФқаҳ бар рӯй замини пӯст боз карда надид , ва чун ин тҷрбт ҳосил омад аз ин олами ғаддор эъроз намӯд ва беш бинмояш беасл ӯ илтифот ҷоиз нашимурд ва гуфт :

Ва хирадмандон сазоворанд бидонча ин ишоратро дар фаҳми оранд ва ин тиҷоратро муқтадои ақл ва табъ гардонанд ,у баннои корҳои динӣу днёўӣ бар қзит он ниҳанд , ва ҳарчӣ худроу фарзандони худро напасанданд дар боби дигарон раво надоранд , то Фўотҳу хўотми корҳои эшон баноми некӯу зикри боқӣ мтҳлӣ бошад , ва дар дунёу охират аз табаъоти бдкрдорӣ мусаллам монад .

Валлоҳи иҳдии ман ишоءи илои сироти мустақӣми ллзини аҳснўои алҳснии взёдаҳ