Хуши онкӣ бо ту икшб дар боғ хуфта бошам

Чун бушковади саҳар гул манеҳам шукуфта бошам

Умрам ба панд ӯ шуд сарф ва нашуд ки икраҳ

Аз ман шунида бошад пандӣ ки гуфта бошам

Хуш онкӣ оем аз паии зи он раҳ ки рафта бошӣ

Дар дидаи серумаи созами гардӣ ки рафта бошам

Ту рӯзу шаби бъшрт бо ғайри гӯи ман зор

Дар хӯн нишаста бошам бар хок хуфта бошам

эй панд дӯст нашнав хуши онзмон ки байнам

Дар гӯш карда бошӣ он дар ки суфта бошам