Шаби ҳиҷрон саромад омадӣ рӯз висоласт ин

Ману васли ту мебайнам бихобат ё хаёласт ин

Чу набӯд бар дарахти орзӯии куҳнау нав ро

Чаҳ ҳосилгар куҳан нахласт он вар навниҳоласт ин

Гузаштам аз май софии зи хӯни паймона пар кардам

Ки бар дардии каш ишқат ҳаромаст он ҳалоласт ин

Макун сӯрати парастӣ гар нахоҳӣ дар балои уфтӣ

Ки дом ва донаанд инҳо на зулфаст он на холаст ин

Ту зоҳид бош ҷӯёии вараъ бар мо мазан таъна

Нмихўоҳими мо ҷузи ишқ агар нақс ар камоласт ин

Ҳадиси дӯзаху ҷинат ки гуяд воъизи шӯҳрат

Ишорат аз фироқаст он бишорат аз висоласт ин

Биравяш ҳаркии чашми афканд ва дид абрӯӣ ӯ гуфто

На он рӯй ва на ин абрӯаст мо ҳаст он ҳилоласт ин

Гроӣии сӯзам аз шавқ арнёӣӣ меРом аз ҳасрат

На тоби васлам ва на тоқати ҳиҷрон чаҳ ҳоласт ин

Забони булҳавас ба зини забони сад раҳ ки ман дорам

Ки гоҳи арзи матлаб бе дирангаст он ва лоласт ин

Тавонам мурдан аммо битўи икдм сабр натавонам

Ки битоби ғаматро мумкинаст он ва маҳоласт ин

Дилам аз нола ӣ муштоқ хӯн шуд , булбулии ҳаргиз

Ба ин зорӣ наменолад чаҳ мурғи ъҷзнолсти ин