Ҷузи ишқ ки ашраф буд аз ҷумлаи камолот

Дигар ба камолӣ натавон кард мубоҳот

Ҷӯям ба дуо чандат ва хонам ба муноҷот

Ман зарраи ту хуршеди ману васли ту ҳайҳот

Моҷмлаҳ ба ту қоим ва ту қоим бо лаззот

Ту шахсе ва мо акси ту олами ҳамаи мрот

Аз талъат ёраст зуҳӯри ҳамаи олам

Хуршед буд оинаи ҷилваи заррот

Бихўди ҳамаи кунин з саҳбоӣ сифотанд

То чист шаробӣ ки буд дар қадаҳи зот

Гардад серуми осӯдаи зи савдои ту ҳошо

Фориғ шавадам дили зи таманнои ту ҳайҳот

Ҳаргизи дили мӯрии мхрош ар натавонӣ

Аввал ба кафи ореи сипари теғи мукофот

Гар бода ба андоза хурӣ нест ваболат

Ин нукта чаҳ хуш гуфт ба ман пери харобот

Ҳайронӣам аз ишқ кунун нест ки умрии сет

Дар бозии шатранҷи муҳаббат шудаам мот

Муштоқи ману хизмати майхона ки дар ишқ

На уқдаам аз зуҳди кушояд на зи томот