Аз ончӣ мазкӯр шуд дониста шуд ки фоидаи илми ахлоқ , поки сохтан нафасаст аз сифоти разила , ва оростан он ба маликоти Ҷамила , ки аз он ба « таҳзиби ахлоқ » таъбир мешавад .

Ва самараи таҳзиби ахлоқ , расӣдан ба хайру саодат абадӣааст ва бояд донист ки саодати мутлақ ҳосил намешавад , магари инки сафҳаи нафас дар ҷамеъи авқот аз ҳамаи ахлоқи змимаҳи мъро , ва ба тамоми авсофи ҳасана маҳаллӣ бошад .

Ва ислоҳи баъзе сифот ё дар баъзе авқот , агар чаҳ холӣ аз самар нест , валикини мӯҷиби саодат абадӣа намешавад ҳамчунон ки сиҳҳати бадану низом мамлакат нест магар ба дафъи ҷамеъи амроз ,у ислоҳи ҷамеъи тавоифу ашхос дар тамоми авқот

Пас , « Саиди мутлақ » касеаст ки ислоҳи ҷамеъи сифоту афъоли худро бар ваҷҳе намӯда бошад ки собит ва пойдор бӯда бошад аз аҳвол , ва дар онҳо халалиро наёбад , ва аз тбдл азмон мутағаййир нашавад , ва аз шуълаҳои масоибу балоёи барқӣ ба хирман сабраш нарасад , ва аз сайлоби меҳнатҳоу рзоёи рахна дар бунён шкргзориш нашаваду хору хаси шубаҳотро ба домани эътиқодаш дастрас набошад бад кардани мардумон бо ӯ ,ро аз эҳсону некӯкорӣ боз надораду душмании намӯдани дигарон бо ӯ дар дӯстӣ ӯ халал нарасонаду болҷмлаҳ дар пойдорӣу субути ахлоқ ,у қӯти нафас ,у бузургии зот ,у ҳасани сифот ,у мартаба Эй расад ки агар ончӣ ба Айюб пайғамбар расед ба ӯ расад тағайюр дар аҳволаш ҳосил нагардад ва агар балоҳои брноси ҳаким бар ӯ нозил шавад тбдл дар аъмолаш нашавад

Балки касе ки гӯии саодат дар рабӯд ва ӯро саодати воқеӣ насиб гардид , чун фии алҳқиқаҳи дохили хайл муҷаррадот мешавад , аз олами ҷисмонӣот болотар меравад ,у дасти тасарруфи афлок ба доман ӯ нарасад ,у гирди таъсироти савобату сайёр бар чеҳра ӯ нанишинад на саъди фалак дар ӯ таъсир кунад ва на наҳсаш , ва на қамарашро бо ӯ корӣ бошад ва на шамсашро « аҳли алтсбиҳу алтқдиси лоиболўни болтрбиъу алтсдису алонсони баъд улувва алнФси лои иътнии болсъду алнҳс » яъне « аҳли зикри парвардгорро , аз « трбиъу тсдис » кавокиб чаҳ бокаст ,у арбоби нуфуси қавӣаро аз саъду наҳси фалак чаҳ бим » .

Ореи дасти кайвони фалак аз конгресси айвони рифъаташони давр ,у чароғи хуршед дар кунҷи хилваташони тор ва бенур ,у муштарии худро шиносад ,у баҳроми марди майдони худро донад ,у соз ва навой Зуҳра дар маҳфили инсашон бесозу наво ,у дафу барбаташ дар базми айшашони холӣ аз садои қалами Уторид чун ба номи номӣ шан расад сар андозад ,у моҳи нав чун ба ҷамолашон нигарад худро аз назар андозад балки басо бошад ки инсон дар қӯти нафасу таҷарруд ба мартаба Эй расад ки тасарруф дар афлок , балки дар ҷамеъи маводи коиноти намояд , чунонкии воқеаи шқи алқмр аз Сайиди анбёءи слии аллоҳи алайҳу ?алау силаму қиссаи ради шамс аз сарвари аўсёءи алайҳи ассалом бар он шаҳодат медиҳад .