Ва аммо аҷаб ба ҳасану ҷамол : пас алоҷи он инаст ки бадоне ки он ба зӯдӣ дар маъраз заволаст ва ба андаки иллатӣу маразии ҷамоли ту зоил ,у ҳасани ту ботил мешаваду кадоми оқил ба чизе аҷаб мекунад ки таби шабии онро бигирад , ё думалии онро бартараф кунад , ва ё обилае онро фосид гирданд .

Ва агар ба беморӣу мараз зоил нашавад , ҳеҷ шубҳа Эй нест ки ба рафтани ҷавонӣ ва омадани перии ҷамолу ҳасан низ хоҳад рафту маргӣ ки ҳар касе хоҳӣ нахоҳӣ онро хоҳад чашид онро табоҳхоҳад сохт нигоҳ кун ба рухсорҳои зебо ва қоматҳои раъно ва баданҳои нозук , ки чигуна дар хоки пусидау мутаъаффин шуда , ки ҳар табъӣ аз онҳо мутанаффир мегардаду илова бар инки мояи ҳасану ҷамоли худро назари намояд ки чист , ахлоти мутаъаффина ҷамъ гаштау хӯну чиркии фароҳами омадау ҳайатӣ аз инҳо ҳосил шуда .

эй ки ба ҳасану ҷамоли худ май нозӣ , ва бо худ нарад аҷабу ғурур май бозӣ , агар ба назари ақл , худро бенгарӣ аз пиндор ва ғурур бигузарӣ назарӣ ба худ кун ки кадоми узви туро касофат фурӯ нагирифта , даҳонати манба обӣаст ки агар чизе ба он олӯда шавад худ нафрат кунӣу байняти оканда касофатӣаст ки агар зоҳир шавад худ хаҷали гардии ҳуққаи гӯштро чирк пар карда зери бағалатро ганди фурӯи гирифта ҳар ҷои пӯсти баданатро бишкофӣ чирк ва рем барояд ва ҳар узвиро ки маҷрӯҳсозӣ хӯни наҷиси даройади меъдаи ?ут аз фазлаи окандау рӯдаи ҳайт аз ғоит мамлу гашта масонаи ?ути пар аз бўл касифаст ва дар аҳшоити карам пинҳонаст ва дар Зуҳраи ?ути сафро ҷо карда , ва дар ботинати блғми мأўии гирифта , шабонаи рӯзии лоақали дубор ба байти алхло тараддуд кунӣ , ва ба дастӣ ки бар ҷамолати кашии ғоити худро бшўӣӣ аз дидани ончӣ аз ту берун меояд мутанаффир май гардӣ , чаҳ ҷои онкии онро ббўӣӣ ё ба дастгирӣ агар як рӯзи мутаваҷҷеҳ худ нагардӣ ва худро пок насозӣу ншўӣии чирку тааффун ба ту иҳота мекунаду шипиши бадану ҷомаи туро фурӯ мегирад ва аз ҳар чорпоӣии касифтар май гардии ин ҳоли васат туаст ва агар ибтидои худро хоҳии ҳамаи модаи хилқатати ашёъи касифа ,у маҳали убӯру қарорати маконҳои хабиса , зеро ки модаи хилқату ғизои ту манӣу хӯн ҳайзаст ,у макони убӯру қарорати сулбу зикру раҳму фараҷ ва агар охири худро талабии мурдори гандида , ки аз ҳамаи наҷосоти мутаъаффинтар пас эй нодони сафеҳи туро бо аҷабу ғурур ба ҳасану ҷамолӣ ки ин ҳақиқаташ бошад чаҳ кор ?