Ва аммо аҷаб ба мол : пас алоҷи он инаст ки офоти молро ба назари даровард ва тафаккур кунад ки он дар маърази заволу фано ,у орӣ аз давом ва бақост гоҳе нҳб ва ғорат мешавад ,у замонӣ ба зулм ва ситам меравад , ба оташ май сӯзад , ва ба об ғарқ мешавад , дузди онро май бараду таррори онро мерибоед ,у ғайри инҳо аз офоти самовӣау арзиаҳ ва мутазаккир шавад ки дар байни яҳуду ҳиндӯ касоне ҳастанд ки молу сирваташони أФзўнтр аз эшонаст ваов бар шарафӣ ки ҳиндӯу яҳуд дар он пеш бошаду туф бар бузургӣ эй ки дузди онро дар як лаҳза бирабоеду соҳибашро муфлис ва залил бинишонад .

Илова бар ин , мулоҳиза кунад оёту ихборӣ ки дар мазаммати молу ҳақорати молдорони расидау ончӣ дар фазилати фуқароу шарофати фақри възти эшон дар рӯзи қиёмату сабқаташон ба биҳишти ворид шуда чигуна оқили дайндор ба моли шоду Фрҳнок ва хушҳол мегардад , ва ба он аҷаб мекунад бо вуҷӯди инки ҳуқуқ бисёр аз ҷониби парвардгор ба он таъаллуқ мегирад ва аз ӯҳдаи ҳамаи онҳо баромадан дар ниҳояти съўбту ашкол , ва дар ҳалоли он пастии мартаба дар рӯзи қиёмату тӯли ҳисоб , ва дар ҳароми он муохза ва уқобаст балки сазовори молдорон онаст ки соъатӣ аз хавфу андӯҳ , ва аз тақсири молияу роҳи дахлу харҷи он холӣ набошаду ҳоли инки қимати мард ба камол ва ҳунараст на ба симу зар , бузургӣу шараф дар бандагии худованд Акбараст на ба гову хар .