Ва аммо аҷаб ба қӯту қудрати худ : алоҷаш онаст ки ба ёд оварад амрозу оломиро ки худои мусаллат бар бадан ӯ гардонида ва назар кунад ки шабии таб чигуна қӯт ӯро заъиф ,у бадан ӯро лоғар ва наҳиф мегирданд ва агар як раг аз бадан ӯ ба дард ояд аз ҳар оҷизии оҷизтар ва аз ҳар залилии залил тар мешаваду аҳмақ касеаст ки ба қӯту қудрат худ нозаду ҳоли инки агар магасии чизе аз ӯ бирабоед натавонад истирдод кунад ва агар мӯрчае ба гӯш ӯ дохил шавад рӯзу шаб фарёд кунад ва агар хорӣ ба пой ӯ равад оҷиз гардад ва агар ғуборӣ ба чашмаш расад мутаъассир шавад .
« ихўФаҳи алдқу иқтлаҳи албқ » яъне « андаки диқӣ ки баланд шавад ӯро метарсанд ,у пашшае ӯро мекашад »у ҳоли онкӣ ҳар чаҳ ӯро қӯт бошад аз харӣ ё говӣ ё шутурӣ беш нахоҳад буд ва чаҳ аҷабу ифтихор ба чизе ки мекунад ки гову хар дар он аз ӯ болотараст .