Ва он ҳолатӣаст ки одамӣ ба сабаби он аз оломӣ ки ба дигарон мерасад ва ба мсоибӣ ки ба эшон рӯй медиҳад мутаъассир намегардад ва шаккӣ нест ки маншаи ин сифат , ғалаба сабъятаст ва бисёре аз афъоли змимаҳ , чун : зулму аизоء кардан ва ба фарёди мазлӯмони нарасӣдану дастгирии фуқароу муҳтоҷонро накардан , аз ин сифат ношӣ мешаваду зиди ин сифат , риққати қалбу раҳими дил бӯданаст , ва бар он осори ҳасанау сифоти қудсӣа мутараттиб мегардад ва аз ин ҷиҳати ахбор бисёр дар фазилати он ворид шудааст ва аз ҳазрати пайғамбари слии аллоҳи алайҳу ?алау силам Марвӣаст ки « худоӣ таъолӣ фармуд ки некиро аз меҳрбонон аз бандагон ман баталабед ва дар паноҳи эшон зиндагонӣ кунед , ба дурустӣ ки ман раҳмати худро дар эшон қарор додаам »у ахбору аҳодӣс дар мазаммати қасовати қалб ,у мадҳи риққати он бешумору мустағнӣ аз шарҳ ва изҳорасту алоҷи ин сифат ,у азолаҳи қасоват ,у касби раҳмат , дар ниҳоят съўбтаст , зеро ки қасоват , сифатӣаст росиха дар нафас , ки тарки он ба осонӣ муяссар нагардад ва касе ки ба он мубтало бошад бояд ба тадриҷи худро аз аъмолӣ ки натиҷа қасоватаст нигоҳ дораду мувозибат бар ончии осори раҳими дилӣу риққат қалбаст намояд то нафаси мустаъид он гардад , ки аз мабдаи файёзи ифозаи сифати риққат шуда , зиди онро ки қасоватаст бартараф созад .