Ҳар ки хоҳад аз мафосиди мол рҳоӣӣ ёбад бояд чанд чизро мурооти намояд :

Аввали инки ғараз аз моли доштан ,у фоидаи он ,у сабаб офаридан он ,у иллати эҳтиёҷ ба онро бархӯрд то дар талаби зиёдтар аз қадари ҳоҷати брнёиди дувуми инки ҷиҳат « мадохили онро мулоҳизаи намояд ва аз ҳаром , балки аз муштабаҳи иҷтиноби намояд ва ҳамчунин аз мадохилӣ ки макрӯҳ ҳастанд , ё боъти нақси муруввату заволи ҳуррият нафасанд эҳтирози намояд , чун ҳадя эй ки буи ришва диҳад , ё суол аз халқ ки мӯҷиби зиллат ва хорӣаст сеюм инки роҳи харҷро муроот кунад , ва дар он иқтисод , яъне миёна рӯй намояд на исроф кунад , ва на танггирӣ ҳазрати расӯли слии аллоҳи алайҳу ?ала ва силам фармуд ки « муҳтоҷ нашуд ҳар ки дар харҷи миёна рӯй кард »

Ва аз барои иқтисод дар хӯроку пӯшоку сукно , се дараҷааст : аднӣу васат ва аълоу зоҳир онаст ки майл ба тарафи аднии беҳтар ва аввалӣ бошад , то дар рӯзи қиёмат аз ҷумла сбкборон бӯда бошад .

Чаҳоруми инки онро ба масорифи ҳуққа харҷ кунад ва дар ботил сарф накунад , ки гуноҳи харҷи намӯдан ба ботил бо касб кардан аз ҳаром яксонаст .

Панҷуми инки нияти худро дар касбу харҷу иқтисод ,у ҷамеъи вуҷӯҳ , холис кунад .

Пас ончиро таҳсил мекунад , ба ҷиҳати истионат бар амри охират таҳсил кунад ва аз ончӣ иҷтиноб мекунад , ба ҷиҳати худои иҷтиноби намояд ва ҳар гоҳи чунин рафтори намояд , моли доштани зарарӣ ба ӯ наме расонад .

Аз ин ҷиҳати ҳазрати Амиралмӯъминини алайҳ ассалом фармуд ки « ҳаргоҳи мардии ҷамеъи ончӣ дар рӯй заминаст ҷамъ кунад ва дар он ният қурб дошта бошад ӯ аз ҷумла зоҳидӣаст агар ҳамаро даст бардорад ва аз барои худо набошад зоҳид нест » пас лоиқи муъмин , онаст ки ҳар корӣ мекунад аз барои худо кунад то он кор аз барои ӯ ибодат бошад пас ҳар ки аз мол ба қадари ҳоҷати худу аёли забт ,у фозили онро сарфи бародарон муъмин кунад , он касеаст ки трёқи молро гирифтау заҳри онро рехтааст ва бисёр мол , зарар ба ӯ наме расонад , валикини ин , кор ҳар касе нест ва аз барои ҳамаи каси муяссар на балки ин шаъни он касеаст ки ӯро дидаи бино ,у дили доно ,у қӯти дайн ,у камол яқин бӯда бошад ва ин чунин касе ҳаргоҳи ҳамаи моли олам аз барои ӯ ҷамъ шавад ӯро аз худо машғӯл намесозад , ва ба ҳалокат наме расонад .

Аммо омӣ ки хоҳад дар молдорӣ , худро шабиҳ ба ин ашхоси намояд монанди инаст ки афсунгарии соҳиби вуқуф , Мариро бигирад ки трёқи онро бикашаду тифлии онро бибинаду шакли мору хату холи ону нъўмту нармии он дар назар ӯ ҷилва кунад , иқтидо ба он афсунгар намӯда , Мариро бигирад ,у дафъаи он мор , ӯро бикашад .

Балӣ : фарқи миён касе ки ӯро мор кушта бошад , ва касе ки мол ӯро кушта бошад инаст ки куштаи мор , дар ҳамон ҳол май фаҳмад аммо куштаи мол , басо бошад ки надонад ки кушта шудааст ва вақте барме хӯрд ки дигар судӣ надорад .

Оре : агар кӯр метавонад ки монанди бино дар канори дарёу қуллаҳои кӯҳу бешаҳо ва ҷангалҳо роҳ равад , омӣу ҷоҳил низ метавонад монанди олами дайндори комил , мол бисёр дошта бошад ва аз мафосиди он наҷот ёбад .