Бидон ки зиди муҳаббати дунёу молро зуҳд гӯйанд ва он иборатаст аз дил бардоштан аз дунёу остин фишондан бар ону иктифо кардан ба қадари зарурат аз барои ҳифзи бадан ва ё иборатаст аз : пушт кардан ба дунё ,у рӯ овардан ба охират балки аз ғайри худои қатъи назар кардан ,у рӯ овардан ба худо ва ин , болотарин дараҷот зуҳдаст .

Пас ҳар ки дил бардорад аз ҳар чизе ки ғайр аз худост , ҳатто аз биҳишту қусӯру ғулмону ҳуру биҷуз аз худои чизеро нтлбд ва наҷуед , он зоҳид мутлақаст ва агар даст аз дунёи брдрод ба тамаъи биҳишту ончӣ дар онаст , аз : ҳуру ғуломону Фўокаҳу бустон ,у тарси оташи ҷаҳаннаму мору ақраб , он низ зоҳидаст аммо мартаба ӯ аз аввали паст тараст ва касе ки ҳамин аз баъзе аз лаззоти дунявӣа даст бардорад , мисли инки молро тарк кунад аммо ҷоҳро баталабад ё дар хӯрок ба қадари қалилӣ иктифо кунад , аммо ба либоси фахри , таҷаммулу зинати намояд ӯро мутлақан аз зуҳди насибӣ на ,у номи зоҳид бар ӯ раво нест .

Ва аз ончии гуфтем маълум шуд ки мартабаи зуҳд дар вақте ҳосил мешавад ки боиси тарки дунё ,у пастӣу ҳақорат он бошад , дар ҷанби ончӣ май талабад аз охират , ё қурб ба худо .

Пас касе ки дунёро тарк кунад ба ҷиҳати инки дасташ ба он нарасад , ба ҷиҳати ғаразии дигар аз ағрози дунявӣа , мисли таҳсили номи нек , ё ба даст овардан дилҳои мардум , ё шӯҳрат ба ҷӯаду саховату ҷавонмардӣу каромат , ё ба ҷиҳат кам кардани таҳаммули бори заҳмат ,у амсоли инҳо , зоҳид нест , ва Аслан мартабаи зоҳид аз барои ӯ нест .