Чун ҳақиқати зуҳду фазилати онро донистӣ акнӯн напиндорӣ ки ҳар ки тарки моли дунёро намӯд зоҳидаст , зеро ки тарки мол ,у изҳори зиқи маош , ва хуфт дар аклу либос бисёр саҳласт дар ҷанби ҷоҳу шӯҳрату мадҳу манзалат ва бисёранд аз днёпрстон ки даст аз мол дунё бардошта ва ба андаки қӯтӣ иктифо намӯда ва ба манзили вайронӣ қаноат намӯдаанд то мардуми онҳоро зоҳид шиносанд ва мадҳ кунанд ва ба тамаъи лиззати болотрӣ аз лиззати пасттар гузаштаанд ва ин ашхоси тарки дунёро аз барои дунё кардаанд .

Пас зоҳиди ҳақиқӣ онаст ки тарки молу ҷоҳ , балки ҷамеъи лиззатҳои нафсонӣа намӯда бошаду аломати ин , онаст ки фақру иззату зиллату мадҳу зм дар назд ӯ мусовӣ бошаду сабаби ин ҳолат , ғалабаи инс ба худост , зеро ки модоме ки дар дили муҳаббати худоу инс ба ӯ ғолиб нашавад , муҳаббати дунёи болклиаҳ аз дил хориҷ намешаваду муҳаббати худоу муҳаббати дунё дар дил ӯ мисли об ва ҳаво ҳастанд дар қадаҳ , чун яке аз инҳо дохил шавад дайгарӣ берун меравад пас дили оканда аз муҳаббати дунё , аз дӯстии худо холӣасту дили машғӯл ба муҳаббати худо , аз дӯстии дунё фориғаст ва ҳар қадар ки яке аз инҳо кам мешавад дайгарӣ зиёд мешавад ,у билъакс .