Ва он иборатаст аз таваққуъи доштан дар амволи мардум ва он низ яке аз фурӯъи муҳаббати дунёст ва аз ҷумлаи рзоили мӯҳликау сифот хабисаасту ҳазрати расӯли слии аллоҳи алайҳу ?ала ва силам фармуд : « зинҳор ки гирд тамаъ нагардӣ ки он фақр ҳозирӣаст »у ҳазрати Амиралмӯъминини алайҳ ассалом фармуд ки « аз ҳар ки хоҳӣ истиғно кун то мислиу назир он бошӣ ва ба ҳар ки май хоҳӣ эҳсон кун то бузургу амир ӯ бошӣ ва аз ҳар ки май хоҳӣ тамаъ кун то бандау асир ӯ бошӣ »у бандагӣу ходимии томъ , амреаст зоҳиру равшан ҳамчунон ки мушоҳида мешавад ки соҳибони ҳиммату мноъти табъ , на кӯчакии султонро мекунад ва на тамаллуқи амиру вазирро мегуяд аммо соҳибони тамаъ , дар рикоби арбоби ҷоҳ ва давлат медуанд ва дар баробари аҳли дунёи даст бар сина мениҳанд ва агар ба хидматии сарафрози гардиданди рӯзу шаб наме осоинд то онро ба анҷом расонанд , ки шояд аз фузули амволи онҳо чизеи брбоинд ва ин ба ғайр аз ходимӣ ва бандагӣ чист ? шахсеи ду кӯдакро дар роҳӣ дид ки ҳар як ноне доштанд ва яке аз онҳо қадре асал бар рӯй нон дошт , он дайгарӣ аз ваии асал хост гуфт саги ман шӯ то туро асал даҳум гуфт шудам соҳиби асали риштае ба даҳон ӯ дод то ба дандон гирифт ва аз ақаб ӯ май давиду садоӣ саг мекард ва агар он кӯдак ба нони худ сохтӣ саг ӯ нгрдидӣ .

Аз ҳазрати эмоми Муҳамади боқири алайҳи ассалом Марвӣаст ки « бади банда Эйаст бандае ки ӯро тамаъӣаст , ки вайро ба ҳар хона мекашаду бади банда Эйаст бандае ки хоҳишӣ дорад , ки ӯ залил мегирданд »у ахбору осори ворида дар мазаммати тамаъ беҳад ва бениҳоятаст ва ҳамин қадар дар мазаммати он кофӣаст ки ҳар томъии залилу хор , ва дар назари мардуми хафиф ва беэътибораст ба тамаъи луқмае нон , бар дар ин ва он меравад ва ба ҷиҳати ахзи дарҳаму динор , ба хонаи он ва ин меравад гоҳе худро банда касе мехонд ки аз пас монда ӯ хӯрду замонии худро бардаи хасӣ май намояд ки аз матоъ ӯ чизеи барад дар тамаллуқ бесару поӣии ҳазор дурӯғ бар ҳам май бофад , то ҷомае ба ҷиҳат ӯ бофта гардад ва дар хуш омад одами пастии сад ҳазор рутабу ёбси барҳам май печад , тотару хушкӣ ба даст ӯ ояд саҷдаи кофарро мекунад то кулоҳӣ бар сар нааду камари хизмати фосиқиро бар миён мезанад то камарӣ бар миёни бандади зиҳии зиллату ҳақорати чунин шахсеу мисоли касоне ки ба ҷиҳати ахзи молии тамаъро пеша худ карда ва ба ҳар навъе мумкин бошад чизе ба даст оварда мисоли он зан рўстоӣӣаст ки пероҳании пӯшида буду либосӣ дигар надошт номаҳрамӣ пайдо шуд , домани пероҳанро барчӣда , рӯй худро ба он пӯшед ва надонист ки агар рӯй пӯшида шуд чаҳ ҷоӣӣ пайдо шуд

Томъи бечора , молиро ба чанг меоварад ва аммо худро хор ва хафиф мекунаду соҳиби мноъти нафасу бузургии зот , ҳиммати худро аз он болотар мебинад ки ба ҷиҳати фузули моли дунё бар дар хона Эй раваду нону пиёзи худро аз алвони таоми дигарон беҳтар медонад ва ба тамаъи ҷомаи тоза , обрӯии худро куҳна намесозад .

Ва ҳар томъии эътимод ӯ ба мардуми зиёдтар аз эътимод ӯ ба худост , зеро ки агар эътимод ӯ ба худои бештар будӣ тамаъи биҷуз аз ӯ надоштӣ ва худ ин мазамматӣаст ки саромади ҳамаи мзмтҳост .

Вақте дарвешии тангдаст ба дар хона мнъмӣ рафт ва гуфт : шунидаам мол дар роҳи худо назр кардае ки ба даравишони диҳӣ , ман низ дарвешам хоҷа гуфт : ман назр кӯрон кардаам ту кӯри нестӣ пас гуфт : эй хоҷаи кӯри ҳақиқии манам ки даргоҳи худои Каримро гузошта ба дар хона чун ту гдоӣӣ омадаам инро бигуфт ва равона шуд хоҷа мутаъассир гашта аз дунболи ваии шитофт ва ҳар чанд кушед ки чизе ба вай диҳад қабул накард .

Оре : чигуна касе ки рӯй аз дар хона худо бартофт кӯр набошаду ҳоли онкии чунин даргоҳро гум карда ? чигуна кар набошаду ҳоли инки ояи Кирима « алиси аллоҳи бкоФи абда »ро нашунида яъне « оё худо кофӣ нест аз барои бандаи худ ? » ва агар шунида ва бовар накарда , худ кофарӣаст мутлақ , науз биллоҳ манеҳ .