Бидон ки зиди кӯтоҳӣ дар амр ба маърӯф ва наҳй аз мункир , саъйу иҷтиҳод дар онҳоаст ва ин аз аъзами шаъоъири дайн ,у ақўои аломати шариъат ва ойинаст ва он мақсад куллӣаст аз беъсати أнбёу أўсё ,у нойиби гардонӣдани мутадаййинин аз ълмоӣӣ ки мадори гардиши Осиёи ҷамеъ адёнасту ихтилоли он мӯҷиб бозмондан он аз давр онаст ва аз ин ҷиҳати мадҳу тарғиб ба он дар оёту ахбор бе поёни расида ,у амр ба он шуда .

Худованд олам мефармоед : «у лткни мнкми ИМАи идъўни илои алхиру иأмрўни болмърўФу инҳўни ани алмнкру أўлӣки ҳам алмФлҳўн » яъне « бояд аз шумо тайифа Эй бошанд ки мардумро ба хайр бихонанду амр ба маърӯф кунанд ва наҳй аз мункири намоянд ва ин тайифаи рстгороннд » ва низ мефармоед : « кантами хайри ИМАи ахрҷти ллноси томрўни болмърўФу тнҳўни ани алмнкр » яъне « шумо беҳтарин умматӣ ҳастед ки берун омадаед , зеро ки амр мекунед ба маърӯф ва наҳй мекунед аз мункир » ва аз ҳазрати пайғамбари слии аллоҳи алайҳу ?алау силам Марвӣаст ки ба хдоӣӣ ки ҷони ман дар қабза қудрат ӯст ки албата шуморо яке аз ду чиз хоҳад буд : ё онкии амр ба маърӯф кунеду аҳли маосиро аз мункирот боз доред ё онкии ҳақи азобӣ аз назд худ бар шумо гуморд ва ҳар чанд дуо кунед иҷобат накунад » ва низ аз он ҳазрат манқӯласт ки « ҷамеъи аъмоли ҳасанау ҷиҳод дар роҳи худо дар пеши амр ба маърӯф ва наҳй аз мункир нест магар мисли ҷуръае дар пеши дарёӣ бепоён » ва аз он ҳазрат Марвӣаст ки « худои таъолии ҳеҷ пайғамбариро мабъус накард магари инки аз барои ӯ хавоси асҳоб чанд ҳастанд , ва он пайғамбар дар миёни эшон ба қадре ки худо мехоҳад макс мекунад ва ба китоби худоу овомир ӯ амал мекунад , то инки худои қабзи рӯҳи он пайғамбарро кунад он хавос май монанди ва ба китоби худоу амр ӯу тариқаи пайғамбар ӯ амал май намоянд ва чун эшон мунқариз шуданд баъд аз эшон ҳам тайифа Эй мерасанд ки бар сар минбарҳо менишинанд ки қавли эшон маърӯф ,у амали эшон мункираст пас ҳар вақти шумо ин замонро дарёбед воҷибаст бар ҳар муъминӣ ки бо эшон ҷиҳод ва дифо кунад ва агар қудрат надошта бошад дар дил бо эшон низо дошта бошад ва ба ғайр аз ин , исломӣ нест » ва аз ҳазрати Амиралмӯъминини алайҳи ассалом Марвӣаст ки « амр ба маърӯф ва наҳй аз мункир , аҷал касеро наздик намекунад ,у рӯзӣ касеро кам намекунад ,у беҳтар аз ин , калом ҳақӣаст ки касе дар пеши ҳоким ҷобирӣ бигӯед » ва аз ҳазрати эмоми ҷаъфари содиқи алайҳи ассалом Марвӣаст ки « амр ба маърӯф ва наҳй аз мункир , тариқаи пайғамбарон ,у шева неконаст фаризаи азима Эйаст ки соири фароиз ба воситаи он ба пой дошта мешавад ва ба он роҳҳо амн мегардаду макосиб , ҳалол мешаваду мзлмаҳҳо ба соҳибонаш рад мешаваду замин обод мегардад ва аз душманони дайн интиқом кашида мешаваду амри шариъати истиқомат ба ҳам май расонад , пас ба дилҳои худ бар маъсияту аҳли он инкор кунеду инкори эшонро ба забон оваред ва рӯҳои эшонро бихарошед ва дар роҳи худо аз маломати маломаткунандагон хавфу андешаи мнмоӣид , пас агар қавли шуморо қабул карданд ва аз маъсият боз истоданд ва ба ҳақ руҷӯъ карданд дигари роҳӣу тасаллутӣ бар эшон нест , ба дурустӣ ки тасаллут бар касонеаст ки мардумонро зулм мекунанд ва дар замин ба ноҳақи саркашӣ май намоянд , ва эшонанд ки азобии дарднок аз барои эшон омодааст ва бо ин касон , ҷиҳод кунед , бо баданҳои худ ва душман доред эшонро ба дилҳои худ » ва дар баъзе ахбор воридаст ки « Мӯсои алайҳи ассалом бар парвардгор арз кард ки кадоми як аз бандагони ту рад назд ту маҳбӯб тараст ? хитоб расед : онкӣ дар таҳсили ризои мо чунон кӯшад ки дигарон дар таҳсили орзӯҳои худ ва касе ки ба паноҳи бандагони солеҳи мо даройад ва касе ки чун маъсият маро бибинад чунон ғзбнок гардад ки паланг аз барои худ , яъне аз андак ва бисёр халқ наяндешад ва аз куштан бок надорад » балӣ : муъмин бояд ки дар ҳоли муъоинаи маосӣ ба ҷиҳати таҳсили ризои парвардгори ҷаббори ғайрати дайн ,у асабяту ҳамияти чунон бар ӯ муставле гардад ки аз касрату қӯти мухолифон ҳақ наяндешад ва ба мҳобту стўти мулӯку салотин илтифот накунад ва дар нусрати ҳақ , аз молу ҷону обрӯ музоиқа нанамояд .

Яке аз саҳоба ба ҳазрати расӯли слии аллоҳи алайҳу ?алау силам арз кард ки « кадоми як аз шаҳидон назд худо гиромӣ таранд ? фармуд : мардӣ ки дар пеши ҳокими золимии сухан ҳақ гуяд ва он золим ӯро бикашад ва агар накушуд дигари гуноҳ бар ӯ навишта намешавад » пас ҳар ки толиби саодату ризои ҳазрати раб алъзаҳ бошад , бояд дар ҳар вақт аз мулоҳизаи маосӣ , худдорӣ накунад ва чигуна касе ки худро банда худо донад дар ҳайни мушоҳидаи нофармонӣ ӯ худдорӣ тавонад кард ,у ҳоли инки ду нафар ки бо ҳам фии алҷмлаҳ рабтӣ доранд наметавонанд мулоҳизаи саҳли ингорӣ дар амри якдигарро бикунанд ва чаҳ рабтӣ аз холиқяти болотар ва бартараст ? ва касе ки худро вобаста ба дайгарӣ донад , монанди ҳокими нисбат ба подшоҳ , ё мулозими ҳокими нисбат ба ҳоким , ё амсоли онҳо агар бибинад ки касе мухолифати он шахсро мекунад дар садади муовизау мунозиъа барме ояд пас чигуна мешавад ки касе мухолифати парвардгорро бибинад ва мутаарриз нагардад ,у ризои мардумро бар ризои худо мақдам дорад ва ба таҷрибаи собит , ва аз ахбору осор зоҳир мегардад ки поси шариъати доштан ,у ҳиммат бар ислоҳи ҳоли бандагони худо гумоштан , мӯҷиби иззат ,у ғалабаи ҳурмат дар назарҳо ,у тӯл умр мегардад .