Ва зиди ин сифат , ки ислоҳи миён мардумон бӯда бошад аз мъолии сифоту фазойил маликотасту аломати шарофати нафасу таҳорат зотаст ва ба ин сабаб , савоб бисёр ,у фазилат бешумор ба изои он дар аҳодӣсу ахбор расидааст .

Сайиди русули слии аллоҳи алайҳу ?ала ва силам фармуданд : « фозилтарин сидқот , ислоҳ кардани миён мардумонаст »у ҳазрати эмоми ҷаъфари содиқи алайҳ ассалом фармуд ки « садақае ки онро худо дӯст дорад , ислоҳ кардани миён мардумаст , ҳаргоҳи фасодии миёни эшон воқеъ шавад ,у наздик кардан эшонро ба якдигараст , чун даврӣу ҷдоӣӣ намевоқеъ шавад » ва ба мФзл , вакил худ фармуд ки « ҳар гоҳи низои миёни ду нафар аз шиъён мо бибинӣ аз моли ман миёни эшон ислоҳ кун » ва ба ҷиҳати вуҷуби ислоҳи миён мардумаст ки дурӯғи гуфтан дар он ҷоизаст .

Чунон ки ҳазрати расӯли слии аллоҳи алайҳу ?ала ва силам фармуд : « ҳар дурӯғиро менависанд магари инки дар ҷиҳод бӯда бошад ё дурӯғ бигӯед миёни ду нафар ки ислоҳи миён эшон кунад »у ҳазрати содиқи алайҳи ассалом ба ибн аммор фармуд ки « аз ман ба фалони ашхоси чунин ва чунин бигӯ ибни аммор арз кард ки ҳаргоҳи ғайр аз ончӣ фармудед сухании дигар аз забони шумо ба ҷиҳат ислоҳ бигӯям равост ? фармуд : балӣ , муслеҳ , дурӯғгӯ намебошад , амсоли ин суханҳо сулҳаст на кизб »у мурод инаст ки агар касе ба ҷиҳати ислоҳи миёни мардуми сухани ғайр воқеӣ бигӯед ки ислоҳ шавад , инро дурӯғ намегӯйанд ва зарар надорад субҳони аллоҳи эътинои парвардгори олам ба ислоҳи ҳоли мардум то он ҳадаст ки дўрғро ки аз маосӣ азимааст дар ин хусӯси таҷвизи фармӯда ва онро афзали сидқот қарор додау қавоиди қонӯнӣ чанд ба ҷиҳати ҳусӯли улфати муқарари фармӯдау муфсидро ба лаъну азоб , махсӯси сохта ва бо вуҷӯди ин , чунончӣ дар бисёре аз абнои рӯзгор мушоҳида мешавад бисёре аз арбоби нуфуси хабиса ба ҷиҳати пешрафти умӯри дунявӣау гузарон чанд рӯзаи ин хонаи орияти асос , ифсоди миёни дӯстон ва мусулмонон мечинанд ,у оташи фитна равшан мекунанд балки чаҳ басо касоне ҳастанд ки ба андаки хилофи таваққуъӣ ки аз касе мушоҳида намуданд дар мақоми анвоъи фасод барме оянд .