Ва ҳақиқат « ҷоҳ » , тасхири қулӯби мардуму молик шудан дилҳои эшонаст ҳамчунон ки молдорӣ , тасхири аъёну дарҳаму динору зёъу ъқору ғулому канизу амсол онҳоаст ва дар вақте ки дилҳо мусаххар касе мегирданд ки эътиқоди сифати камолӣ дар ҳақи он каси намояд , хоҳи он сифати камол воқеӣ бошад чун илму ибодату тақвоу зуҳду шуҷоату саховату амсоли инҳо ё инки ба эътиқоди мардуму хаёли эшон онро камол тасаввур намӯда бошанд чун : салтанату вилояту мансабу раёсати пўи Ганау молу ҳасану ҷамолу амсоли инҳо .

Пас ҳар шахсе ки мардум ӯро муттасиф ба сифатӣ донанд ки ба гумони эшон аз сифат камол бошад ба қадари ончии он сифат дар дили эшон қадар ва азимат дошта бошад дилҳои эшон мусаххар ӯ мешавад ва ба он қадари итоату мтобът ӯ мекунанд , зеро мардуми пайвастаи тобеъи гумону эътиқод худ ҳастанд , пас ба ин сабаб , чунончии соҳиби мол , молики ғулом ва каниз мешавад , соҳиби ҷоҳ низ молики мардум озод мешавад , чун бо тасхири дилҳои эшон , ҳама ба манзалаи бандагон , мутӣъи фармон одамӣ мебошанд балки итоати озодагони тамомтар ва беҳтараст , зеро ки итоати бандагон ба қаҳру ғалаба ,у итоати озодагон ба таслим ва ризоаст ва аз ин ҷиҳатаст ки муҳаббати ҷоҳ , болотар ва бештараст аз муҳаббати моли илова бар ин , аз барои ҷоҳ , фавойидӣ дигар ҳаст ки аз барои мол нест чун ба сабаби ҷоҳ , шахсе азим гардад ,у овозаи камолот ӯ мунташир шавад ,у мадҳу саноӣ ӯ бар забонҳо уфтад , ғолибан қадари мол дар назар ӯ ҳақир мегардаду молро фидоӣ ҷоҳ мекунад , магари мардӣ ки бисёр лӣими алтбъу хасис алнФс бошад .