Бидон ки агар чаҳ ҳуби ҷоҳу шӯҳрат аз мӯҳликот азимаасту лекин на чунинаст ки ҷамеъи ақсоми бад-ӣн масоба бошанду тафсили ин иҷмоли онкӣ : чун дунёи мазраъа охиратаст ва ҳамчунон ки аз молу маноли дунявии таҳсили тӯшаи охират метавон намӯд , ҳамчунин фии алҷмлаҳи ҷоҳӣ низ муайяни таҳсили камолоти ухравӣа метавон шуд , зеро одамиро дар таъмири хонаи охират ҳамчунон ки фии алҷмлаҳи мأкўлу млбўсу маскан эҳтиёҷаст , ҳамчунин ночораст ӯро аз ходимӣ ки хизмат ӯ кунаду рафиқӣ ки аъонт ӯ намояду соҳиби тасаллутӣ ки дафъи зулми ашрор аз ӯ кунад .

Пас агар дӯст дошта бошад ки дар назд ходиму рафиқ , ё султону ҳоким , балки соири мардумон , қадар ва манзалатӣ дошта бошад то муайяну ёр ӯ бошанд ва дар зиндагонӣу таҳсили саодати ҷовдонӣ ва аз мафосиди ҷоҳ , чун кибру аҷабу зулму тафохуру наҳви инҳо иҷтиноб кунад , муҳаббати ин қадар аз ҷоҳ , мӯҷиб ҳалокат намегардад , балки шръои Маҳмӯд ва аз ҷумлаи асбоб охиратасту дӯстии чунин шахсеи ин қадар аз ҷоҳро , назир онаст ки касе дӯст дошта бошад ки дар хона ӯ байт алхлоӣӣ бошад то қазои ҳоҷат ӯ шавад ва агар эҳтиёҷ ба он надошта бошад аз бӯдан он дар хона мутанаффир бошад .

Ва агар касе муҳаббати ҷоҳ ва шӯҳрат дошта бошад на ба ҷиҳати таҳсили охирату лекини мақсӯд аз ҷоҳ , тавассул ба лаззоти дунявӣау таматтуъ аз шаҳавот нафсонӣа набошад ба амреи хилофи шаръ мутавассил нагардад , балки фии зотаи ҷоҳу бартарӣу иштиҳору сарвариро дӯст дошта бошаду толиби қадару манзалати худ дар дилҳои мардумон бошад , чунин шахсе агар чаҳ соҳиби сифат марҷуъӣасту лекин модоме ки ҳуби ҷоҳ , ӯро бар маъсиятии вондорди фосиқ въосӣ нахоҳад буд .

Ва ҳамчунин ҳаргоҳ касе талаби қадару манзалат дар дилҳо кунад ба нашри сифатии азсФоти камолӣаи худ ки ба он муттасиф бошад , ё ба пӯшидани айбӣ аз уюби худ ки ба он мубтало шуда бошад , ё инкори маъсиятӣ ки аз ӯ срздаҳ бошад ҷоизаст балки пардаи худро даридану қбоиҳи аъмоли худро фош кардан , шръои муҳарраму мазмум , ва касе ки муртакиб он гардад дар назд ақл , мъоқб ва млўмаст .

Ҳон , то чунон гумон накунӣ ки ҳуби ҷоҳу баландӣу сарафрозӣ ва арҷмандӣ нест магар аз барои таҳсили камолоти ухравӣа ё вусӯл ба лаззоту шаҳавоти дунявӣа , зеро ки он гумон , ношӣ аз ғифлат аз ҳақиқат инсонаст зеро ҷузви аъзами инсон балки тамоми ҳақиқати он рӯҳ раббонӣаст ки аз олами амр ба амри парвардгори нузули иҷлоли фармӯдау сари мусоҳибат ба ин бадани хокӣ фурӯд оварда .

Ва ба ин сабаб , биттабъи моил ба сифоти рубубияту кибриё ,у толиби тФрд дар ҷамеъи камолоту истеъло ,у хоҳони қаҳру ғалабау астилоء ,у роғиб ба илму қудрату тҷбр ва иззатаст .

Пас муҳаббати ҷоҳу бартарӣ ба қадари имкони муқтазои ҳақиқати инсон ,у биттабъи мҷбўл ба онаст , агар василаи вусӯл ба матлаб дигар насозаду лекин , Иблиси пурталбис чун ба воситаи саркашӣ аз саҷдаи падари ин навъ банӣ одам , аз мартабаи арҷманди қурб , маҳҷӯр , ва аз олами қудсу иззат мардӯд гардид , дар мақоми адовату душмании фарзандон ӯ баромада ,у ҳасад , ӯро бар он дошт ки инсонро аз камоли ҳақиқӣу бузургӣу ҷоҳи воқеӣ маҳрӯм созад пас ғояти саъии худро ба кори барда ва дар макру ҳилаи пои худро фишурда то амрро бар аксари он бечорагон муштабаҳ намӯдау роҳи эшонро задау камолоти мавҳума чандро дар назари эшон ҷилва додау ҷоҳу маносиби фонӣаи хасиса чандро ки айни хусрон ва ваболаст дар дили эшон маҳбӯби сохта то эшонро низ чун худ дар водии залолату ҳалокати афканда ва аз маротиби арҷманду манозили баланду мушорикати муллои аълоу вусӯл ба салтанати куброи маҳрӯми сохта зеро шак нест дар инки : ду се рӯзи фонии фии алҷмлаҳи тасарруфӣ дар хзФи пора чанд аз амволи ин орияти саро бо тасхири қулӯби авомӣ чанд аз абнои дунё ё бартарӣ ёфтан бар эшон ба ғалабау истило дар чанд сабоҳӣ на одамиро камол , ва на боиси кибриё ва ҷалоласту шайтони лъини онро дар назари эшон камол ва ҷалол намӯда то инки болмраҳ аз бодаи ғифлати биҳуш , ва аз ёди маносиби рафеъау маротиби мниъаҳ фаромӯш гирданд ва худро машғӯли бозича дунё намуданд ва аз аҳли ин ояи гардиданд ки : « аўлӣки аллазӣнаи аштрўои алҳиўаҳи алднёи билохираи Флои ихФФи анҳуам алъзобу лои ҳам инсрўн » яъне « эшонанд ки хариданд зиндагонии дунёро ба охират , пас азоби эшон ҳаргиз тахфиф дода нахоҳад шуд » .