Ва бидон ки аз барои ҳуби мадҳу хуши омдгўиӣ чанд сабабаст :

Аввал : брхўрдн ба камоли худ , зеро мартабаи камол дар назд ҳар касе маҳбӯб ,у фӣ нафса камол аз барои ҳар нафасӣ матлӯбаст пас ҳаргоҳ касе ба камолӣ аз худ барме хӯрду лиззат май барад ва ба нишот меояд ,у мадҳу санои мардуми боис он мешавад ки он шахс ба камолӣ аз худ барме хӯрд ва ба ин ҷиҳат агар ин мадҳ аз шахсеи хабири доно ки ҳроФу лоф зан набошад содир шуда бошад лиззати он аъзаму ибтиҳоҷ ба он бештараст ва агар он мадҳ , содир аз шахси нодони ҳроФи чарб гўӣӣ бошад ин қадар лиззат намебахшад ва басо бошад ки одамӣ ба камоли худ бархӯрд бошаду лекин ба он мултафит набошад ва аз мадҳи дигарон ба он мултафит шавад ба ин ҷиҳат лиззат ёбад ва аз ин қабиласт мадҳ ба сифотӣ ки зоҳир ва маҳсусаст , чун сифедии рухсору эътидоли қомату ҳасани сӯрату нисбати баланду амсоли инҳо .

Дувум : онаст ки мадҳу сано , далолат мекунад бар инки дили он шахси сногўӣ , мусаххару моили мамдуҳ шудау мурӣду муътақид ӯ гардӣдау тасхири қулӯб , мӯҷиби лиззату нишоту сарвар ва инбисотаст ва аз ин ҷиҳати ҳаргоҳи шахси азими алшأну соҳиби иқтидорӣ ки тасхири дил ӯ боиси ҳусӯл фавойид шавад мадҳ касеро гуяд аз он нишоти азим ҳосил мешавад , ба хилофи мадҳи гуфтан касе ки беэътибор ва ҳақир бошад .

Сеюм : онаст ки зикри авсофи ҳамидау мадҳ кардан касе боиси сайди дилҳои дигарон низ мешавад , хусусан ҳаргоҳи сногў касе бошад ки мардум ба қавл ӯ эътимод дошта бошанд .

Чаҳорум : онаст ки мадҳ кардан касе туро далолат мекунад бар инки аз барои ту дар назд ӯ ҳишмату ҳайбатӣ , ва туро дар дил ӯ вақъ ва мҳобтӣаст ки бе ихтиёри забон ӯ ба мадҳи ту ҷорӣаст ва инаст сабаб дар лиззати бурдан аз хуш омад гӯйии касоне ки одамӣ медонад ки ончӣ эшон мегӯйанд эътиқод надоранд ва касе ҳам аз эшон қабул намекунад ва аз ончии гуфтеми асбоби кароҳат аз мазаммат низ маълум шуду хуш омадан аз мадҳу сано ба ҷиҳат ҳар як аз ин асбоб ки бӯда бошад аз амрози нафаси инсонӣу аломат нуқсонаст магари инки нишоту сарвар аз мадҳу сано ба сабаб аввал бӯда бошад ки одамӣ ба воситаи мадҳи дайгарии бархӯрд ба атсоФи худ ба камолӣ ки машкӯки фӣа аз барои ӯ буд , ва ба ҷиҳати атсоФи худ ба ин камол ,у ҳусӯли чунин сифатӣ аз ҳазрати зулҷалол шод гардад , зеро ин лиззату сарвар мазмум нест валикини фии алҳқиқаҳи ин лиззат аз мадҳ ва сано нест , балки аз камол худаст ва ба ин ҷиҳатаст ки аксари уламои ахлоқи ҳамаи ақсоми муҳаббати мадҳу саноро аз сифоти разила гирифтаанд ва ҳеҷ қисмиро астсноء накардаанд илова бар ин , нишот ба камолӣ ки хотимаи он маълум нест ва одамӣ намедонад ки оё он восита наҷот хоҳад буд ё воситаи ҳалок , нест магар аз ҷаҳлу нодонӣ .