Ва бидон ки уламои ахлоқи удӯлро се қисм гуфтаанд : аввал : одили Акбар , ва он шариъат илоҳӣааст ки аз ҷониби ҳақи субҳонау таъолии содир шуда , ки муҳофизати мусовоти миёни бандагонро намояд .

Дувум : одили аўст , ва он султон одиласт , ки тобеъи шариъат Мустафавӣа бӯда бошад , ва он Халифаи миллату ҷонишин шариъат аст

Сеюм : одили Асғар , ва он тилло ва нуқрааст ки муҳофизати мусовот дар муомилотро май намояд ва дар китоби илоҳии ишора ба ин се одил шуда мефармоед : «у анзлнои мъҳми алкитобу алмизони лиқўми анноси болқсту анзлнои алҳдиди фӣаи бأси шадиду манофеи ллнос » яъне « мо фиристодем қуръонро ки муштамиласт бар аҳкоми шариъат ,у тарозуии адлро ки мардум ба воситаи онҳо бар ҳад васат боистанд ва аз ҳади худ таҷовуз накунанд , ва фиристодем оҳанро ки дар онаст азоби шадиду манфиат бисёр аз барои мардумон » пас қуръон иборатаст аз шариъати парвардгор ,у мизони ишора ба дарҳаму динор ,у оҳани ишора ба шамшери султон одиласт ки мардумро ба роҳи рости вобдорд ва аз ҷавру таъаддӣ дар ҷамеъи умӯри муҳофизати намояд .

Ва зиди одил ки ҷобир бошад низ бар се ваҷҳаст : аввал : ҷобири аъзам , ва он касеаст ки аз ҳукми шариъат берун равад , ва аз ҳукми соҳиби шаръ сарбоз занад ,у мтобъти шаръро нанамояд ва ӯро кофар донанд .

Дувум : ҷобири аўст , ва он шахсеаст ки аз итоати султони одилу аҳком ӯ сари печад , ва онро ёғӣ ва тоғӣ хонанд

Сеюм : ҷобири Асғар , ва он касеаст ки ба ҳукми дарҳаму динори ноистду мусовоти онро мулоҳиза накунад , балки зиёдтар аз ончии ҳақ ӯ аст бардораду ончии ҳақ дигаронаст камтар бидиҳад ва ӯро дузд хоин гӯйанд .

Бидон ки адолат бар се қисмаст : аввали онкии миёни бандагону холиқ эшонаст ,у баёни он инаст ки донистӣ адолат иборатаст аз амал ба мусовот ба қадари имкон ва чун донистӣ ки ҳақи субҳона ва таъолӣ бахшанда ҳаёту атокунанда ҷамеъ камолотаст , ончӣ ҳар зинда ба он муҳтоҷ , аз ӯ омода , ва хон неъмату эҳсону рӯзӣ аз барои ҳар касе ниҳода , ончӣ аз неъматҳои бекарон ӯ ҳар соъатӣ мерасад забонҳо аз теъдоди он оҷиз ,у ончӣ аз атоҳои бепойонаш ҳар лаҳза ҳосил мешавад , аз ҳаду ҳасру баён мутаҷовизаст ,у ончӣ аз маротиби олияи дараҷоти мутаъолӣау сарвару баҳҷату айшу роҳат , ки дар олами охират муҳайё намӯда , ба маротиби ғирмтноҳиаҳи болотару беҳтар , на чашмӣ мисли он дида ва на гӯшӣ шунида , ва на ба хотирӣ хутур карда

Пас , албата ҳақии воҷиб аз барои худо бар бандагон собитаст , ки бояд ба изои он адолати фии алҷмлаҳ ҳосил шавад , зеро ки аз ҳар ки файзӣу неъматӣ ба дайгарӣ расад , ва ӯ дар муқобили навъи мукофотӣ ба амал наёвард , албата золим ва ҷобир хоҳад буд ,у лекини мукофоти нисбат ба ашхос мухталиф мешаваду мукофоти эҳсони подшоҳи дуои бақои давлат ,у нашри мҳомду шукр неъмат ӯст ,у мукофоти махдуми итоату саъй дар хизмат ӯ ,у дигари мукофот , ба додани молу қазоӣ ҳоҷат ӯст ,у соҳати кбрёӣии ҳазрати офаридагор аз эҳтиёҷ ба аъонту саъии мо муназзаҳ ,у арсаи ҷалолаш аз зарурати аъмолу афъол , муқаддасасту лекин , бар бандагон воҷибаст касби маърифату таҳсили муҳаббат ӯ ,у саъй дар баҷо овардани фармон ,у ҷад дар итоати пайғамбарон ӯу инқиёди аҳкоми шариъату амтсоли одоби дайну миллат , ҳар чанд ки тавфиқи инҳо низ аз ҷумла неъматҳои ӯст .

Аз дасту забон ки барояд каз ӯҳдаи шукраш ба дар ояду лекин , чунончии бандаи ончиро дар он мдхлитӣ ва ихтиёрӣ дорад аз вазоифи тоъоту даврӣ аз маосӣу сиӣот ба ҷо оварад , аз « ҷаври мутлақ » , хориҷ мешавад , агар чаҳ асли ихтиёру қудрати ҳам неъмат ӯ , балки вуҷӯду ҳаёт аз файз мавҳибат ӯст .

Дувум : адолатӣ ки дар миён мардумаст , ва аз баъзе нисбат ба баъзе дигар ҳосил мешавад , аз адо кардани ҳуқуқу ради амонот ,у инсоф додан дар муомилот ,у таъзими бузургон ,у эҳтироми перон ,у фарёдрасии мазлӯмону дастгирии заъифон .

Ва муқтазои ин қисм аз адолат , онаст ки одамӣ ба ҳақи худ розӣ бӯдау зулм ба аҳадиро раво надошта бошад , ва ба қадари иститоату имкон , ҳуқуқи бародарони динии худро ба ҷо оварад , ва ҳар касеро аз абнои навъи худ ба мартабае ки лоиқ ӯ бошад бишносаду бидонад ки ҳар касеро аз ҷониби парвардгори ҳақӣ лозимаст , ва ба адои он бишитобад ва дар ҳадис « набавӣ воридаст ки аз барои бародарони муъмин бар якдигари сӣ ҳақаст ки одамии бриء алзмаҳ намешавад магар бо баҷо овардан онҳо , ва ё онкӣ аз ӯ афви намояд ва аз тақсир ӯ дар адоءи ҳақаш дар гузарад .

Аввал : агар гуноҳӣ дар ҳақ ӯ аз бародари муъмин сар занад , ё тақсирӣ аз ӯ содир шавад аз ӯ бугзарад .

Дувум : агар ғариб бошад дилдорӣ ӯ кунад ва бо ӯ меҳрбонии намояд

Сеюм : чунончӣ бар айбӣ аз ӯ воқиф бошад бапушанд

Чаҳорум : агар лағзишӣ аз ӯ ба вуҷӯд ояд чашм аз ӯ бапушанд

Панҷум : агар узри хоҳии намояди узр ӯро бипазирад

Шашум : агар касе ғайбати бародари муъминиро кунад ӯро манъи намояд

Ҳафтум : ончии хайр ӯро бидонад ба ӯ бирасонаду панду насиҳат аз ӯ боз нагирад

Ҳаштум : дӯстӣ ӯро муҳофизат кунаду шароити дӯстиро ба ҷо оварад

Нуҳум : ҳуқуқ ӯро манзур дошта бошад

Даҳум : агар марӣз бошад ӯро иёдат кунад

Ёздаҳум : ба ҷиноза ӯ ҳозир шавад

Давоздаҳум : ҳар вақт ӯро бихонад иҷобат кунад

Сездаҳум : агар ҳадя эй аз барои ӯ фиристад қабул кунад

Чаҳордаҳум : агар бо ӯ некӣ кунад мукофот кунад

Понздаҳум : агар неъматӣ аз ӯ бирасад шукри онро ба ҷо оварад

Шонздаҳум : ёрӣ ӯро намояд

Ҳафдаҳум : номӯсу арз ӯро дар аҳлаш муҳофизат кунад

Ҳиҷдҳм : ҳоҷат ӯро баровард

Нӯздаҳум : ончӣ аз ӯ суоли намояд рад нанамояд

Бистум : агар атса кунад тҳит ӯ намояд

Бист ва якум : гумшуда ӯро роҳ нмоӣӣ кунад

Бисту дувум : салом ӯро ҷавоб гуяд

Бист ва сеюм : бо ӯ ба гуфтори неки такаллуми намояд

Бисту чаҳорум : неъматҳои ӯро некӯи шуморад

Бисту панҷум : қисмҳои ӯро тасдиқ кунад

Бисту шашум : бо ӯ дӯстӣ кунад ва аз душманӣ ӯ эҳтироз кунад

Бисту ҳафтум : ӯро ёрӣ кунад , хоҳ золим бошад ё мазлӯм ,у ёрӣ ӯ дар вақти золим бӯдан инаст ки ӯро аз зулм мамониат кунад ва дар вақти мазлӯм бӯдан , онкӣ ӯро аъонт кунад .

Бисту ҳаштум : ӯро таслим душман накунад ва хор нигараданд ӯро ба танҳо гузорданаш .

Бисту нуҳум : аз барои ӯ дӯст дошта бошад ончиро аз барои худ дӯст дошта бошад аз некӣҳо .

Сӣам : ва аз барои ӯ макрӯҳи шуморади ончӣ аз барои худ макрӯҳ май шуморад аз бадӣҳо

Сим : аз ақсоми адолат , адолатӣаст ки миёни зиндагону зўии алҳқўқ эшонаст аз амвот , мисли инки қрўзи мурдагони худро адо кунанд , ва васиятҳои эшонро ба ҷо оваранд ва эшонро ёд кунанд ба тсдқу дуо .