Чун неъматҳоеро ки идроки ғизо бар онҳо таваққуф дорад мҷмло донистӣ бидон ки идроки ғизоу фаҳмидани он мутлақан фоида намебахшад модоме ки хоҳиш ба он набошаду одамии шавқу рағбат ба он надошта бошад ҳамчунон ки бемори таомро мебинад ва медонад ки он беҳтарини чизҳост аз барои ӯу лекин чун рағбат ӯ соқит шудааст аз он канора мекунад .
Пас чизе хӯрдани баъд аз фаҳмидани ғизо , ба рағбати он мавқуфаст лиҳозои худои таъолии гуруснагиро халқ карда ва бар инсони мусаллати сохт , мисли талабкорӣ ки ӯро музтариб созад ва агар ин рағбат , баъд аз хӯрдани қадари зарурат , зоил нашудӣ ҳар оина одамӣ хӯрдӣ то ҳалок шудӣ пас сирӣу кароҳати табъ аз таомро офарид то баъд аз хӯрдани қадари ҳоҷат , чизе хӯрданро тарки намояд .
Ва одамиро монанди заръи қарори надод ки ҳаргоҳи об дар бехи он ҷорӣ бошад ба худ мекашад то фосид гардад ва аз ин ҷиҳати муҳтоҷ ба шахсеаст ки гоҳе онро об диҳаду замонӣ сад кунад .
Ва чун маҳзи рағбату хоҳиш , бидӯни азм ва ирода бардоштан таом , ва хӯрдан , самара надошт ҳақи таъолӣ дар одамии иродаро офарид .
Ва басо бошад ки муҳтоҷ ба қувва ғзбиаҳ бошад то касеро ки хоҳад ғизоӣ ӯро бигирад аз худ мндФъ созад пас қувваи ғазабро дар ӯ халқ кард ва ҳар як аз ин гуруснагӣу сирӣу иродау ғазаб , бар асбоб бениҳоят муҳтоҷаст ва чун муҷарради фаҳмидани ғизоу гуруснагӣу иродаи ғизо ва хӯрдан фоида надорад модоме ки қудрат бар таҳсили ғизо ва бардоштан он надошта бошад пас акли ғизо мавқуфаст бар олоту аъзое ки одамии онро талаб кунад ва бар ҷавориҳӣ ки онро бардорад .
Пас ба ин ҷиҳати парвардгори ҳакими аъзое аз барои ҳайвоноти офарид ки ту зоҳири онҳоро май бинӣ ва аз асрор ва ҳикматҳои он ғофил ва бехабарӣ .
Баъзе аз онҳоро ба ҷиҳати талаби ғизо халқ фармуд , чун ду по аз барои инсон ,у болу пар аз барои мурғон ва чаҳор дасту по аз барои чаҳор поён .
Ва баъзе дигарро ба ҷиҳати дафъ касе ки монеъ аз таҳсил ғизо бошад офариди пас баъзе ҳайвонотро шох дод ва бархеро дандони атои фармӯдау пораеро чангол арзонӣ дошт ва баъзе дигарро неш каромат кард ва аз барои инсон , аслаҳаи офарид .
Ва баъзе дигар аз аъзоро ба ҷиҳат баргирафтани ғизо муқарар фармуд , чун : даст аз барои инсону минқор аз ҷиҳати мурғону даҳон аз барои соири ҳайвонот , ва аз барои ҳар як аз ин аъзо , асбоб бениҳоят ва ҳикматҳои беғоятаст ки баёни онҳо дар қувва аҳадӣ нест .