Ва он иборатаст аз раҳо кардани Аннани худ дар мусӣбату бало ба фарёд кашӣдану оҳу нола кардану ҷома даридан ва бар худ задан балки дохил ҷазаъаст дилтанг шудан дар масоибу малули гаштану парешон шудани хотиру абус кардан .

Ва сабаби куллӣ он заъф нафасаст ва ин сифат , аз ҷумлаи мӯҳликот азимааст , зеро он дар ҳақиқати инкор бар қазои худоу икроҳ аз ҳукм ва феъл ӯст .

Ва аз ин ҷиҳати Сайиди русули слии аллоҳи алайҳу ?ала ва силам фармуд ки « тамоми меҳнат дар вақти бало , ҷазаъ карданаст » ва фармуд ки « أҷри азим бо балоӣ азимаст ва чун худои қавмиро дӯст дорад эшонро мубтало месозад пас ҳар ки розӣ шуд , ризои худо аз барои ӯаст ва ҳар ки ғзбнок гардид ғазаби худо аз барои ӯаст » ва дар ҳадиси қудсӣ воридаст ки « ҳар ки розӣ нагардад ба қазои ман ва шукр накунад бар неъматҳои ман ва сабр накунад бар балои ман , пас парвардгорӣ биҷӯед сўои ман » Марвӣаст ки « чун ҳазрати закариё аз куффор фирор намӯд ва дар миёни дарахтӣ пинҳон шуд , куффори матлаъ шуда ба таълими шайтон , аррае ду сар сохтанд ва бар балои дарахт ниҳода кашиданд то арра ба фарқи ҳумоюн закариё расед , бе ихтиёри нола аз ӯ сар зад , пас ваҳии илоҳӣ ба закариё расед ки агар як нолаи дигар аз ту баланд шавад номи ту аз девони анбиёи маҳв май созами пас закариёи дами дркшиду дандон бар ҷигари ниҳод то ӯро ба ду ним карданд » .

Аз ҳазрати эмоми ҷаъфари содиқи алайҳи ассалом Марвӣаст ки « сабр , ошкор мекунад ончӣ дар ботин бандагонаст аз нуру сафо ,у ҷазаъ зоҳир мекунад ончӣ дар бўотн эшонаст аззлмту ваҳшату сабр , сифатӣаст ки ҳар касе иддаои онро мекунад , ва сабот намекунад дар назд он магари бандагони хоси худоу ҷазаъ , чизеаст ки ҳар каси инкори онро май намояд ,у мунофиқин ба он муттасифанд » .