Ва аммо инсон : пас ин худ зоҳираст ки аввал ӯ қатраи обӣ буд гандида ки дар тамоми аҷзои бадани мустағриқ буду худованди ҳаким аз ҳикмати болиғаи муҳаббатии миёни марду зан қарор дод , ва ба каманди шаҳвати эшонро ба ҷониб маҷомеъат кашид то ба ҳаракат « вқоъиаҳи нутфа аз мавозиъи мустағриқа , мустахраҷ шаваду олати рҷўлитро қувваи дафъ ,у раҳми занро қувваи ҷазб ато кард то нутфаи мардро ба ҷониби худ ҷазб намӯд ва бо манӣ зани мамзуҷ шуда ва дар раҳм қарор гирифт .

Ва гоҳ бошад ки мизоҷи занро қӯтии том , қариб ба қӯт зукурят бӯда , мизоҷи ҷигарашро ҳароратӣ комил бошад , ва манӣ ки аз кулияи рост ҷудо шавад ҳарорати онашад аз ончӣ аз кулияи чап мунфасил мешавад бӯда бошад , ба навъе ки осори нутфаи мард аз он ба зуҳӯр расад ,у қоими мақоми нутфа мард шаваду мунфасил аз кулияи чап ба ҷои нутфа зан шаваду раҳм дар ҷазбу имсок , қавӣ бошад дар ин сӯрати ҳам мумкинаст ки ҳаргоҳ аз хориҷи ҳам қӯтӣ ба зан расад , аз нутфа ӯ ба тнҳоӣии фарзанд мткўн гардад ҳамчунон ки Марями батули алайҳи ассалом ки баъд аз онкии рӯҳи алқудси худро дар назд ӯ ба сӯрати башарӣ мтмсл кард ,у имдоди рӯҳонӣ аз ӯ ба ҷамеъ қувояш расед , ҳазрати Масеҳи алайҳи ассалом ба вуҷӯд омад .

Ва болҷмлаҳ , баъд аз истиқрори нутфаи мард дар раҳми зану млсқ шудан он ба раҳм , монанди хамир ки бар танур зада шавад , шурӯ ба халқ ҷанин шавад пас худои таъолии хӯни ҳайзро аз дафъ шудани манъи фармӯда ,у нутфа бешуъӯрро қувва дод , то хӯнро аз аъмоқи урӯқ ба ҷониб худ кашида , то нуқтаҳои дмўмиаҳ дар он зоҳир гашта ва ълқаҳ гардиду баъд аз он , сурхии он бештар ва зоҳиртар гашт , то шабиҳ ба хӯн баста шуд ,у боди гармӣ дар он ба ҳаяҷони омада мзғаҳ шуд .

Пас холиқ бе чун , ба қудрати комилаи худ нишони ҷавориҳу аъзоъ дар он пайдо ,у ҳайати шаклу сӯрат дар он ҳувайдо гардонид ва бо вуҷӯди ташобуҳи аҷзои он , онро ба умӯри мухталифа , аз рагу пайу устихону гӯшту пиҳу пӯст мнқсм кард , ва дар он аъзои мухталифи алшклро зоҳир кард , сарро мстдир гардонид ,у чашму гӯшу даҳону бинӣу соири манфазҳоро шикофт ,у дасту поро кашид ва аз барои ҳар як панҷ ангушт халқ фармуд ҳар ангуштиро сари ангуштӣу нохунӣ муқарар фармуд ва дар ботини он димоғу дилу ҷигару спрз ва шашу меъдау раҳму масонау рӯдаҳоу ғайри инҳо , аз аъзоъ ки ҳар якеро ҳайатии хосу шаклӣ махсӯсаст эҷод намӯд , ва ҳар кадомро шуғлии муайяну амалӣ мушаххас дод , ва дар ҷамеъи ин аҳвол дар зулмати раҳм дар кӣсае маҳбӯс , ва ба хӯни ҳайзи фурӯи рафта , ва кафҳои даст бар ду тараф рӯй ,у мрФқҳо бар тиҳӣгоҳи ниҳода , ва ду зонуии худро сина ҷамъ кардау занхдонро бар сар зону гузошта ,у нофаш ба нофи модари муттасил ва аз он ғизо май макаду писарро рӯй ба ҷониби пушти модар ,у духтарро рӯй ба ҷониб рӯй модар , на ӯро аз ин нақшҳои бадеъ ки бар ӯ ворид мешавад хабар , ва на падару модарро итилоъӣ , на дар андаруни наққошии пайдо , ва на дар беруни мусаввирии ҳувайдо ,у забони ҳоли ҷанин дар ин ҳол бо худованди мутаъол ба ин мақол гуёст :