Ва чун андакӣ аз аҷоиби нафасу баданро донистӣ қиёс кун бар он аҷоиби заминиро ки маскан ва мأўоӣ туаст аз баландӣҳои он ва пастӣҳо ва кӯҳҳо ва саҳроҳо ва равадҳо ва дарёҳоу маъмураҳо ва биёбонҳо ва чаманҳо ва бустонҳо ва шаҳрҳои азимау ҷазираҳои касӣра ,у маодину ҷамодоту набототу ҳайвонот ва агар дидаи басират бино бошад дар ҳар ҷузвӣ аз аҷзои он аз аҷоиби қудрату бадоеъи ҳикмат , он қадар мушоҳида кунӣ ки волау ҳайрони шӯйу яқин ба азимату ҷалоли холиқи он нмоӣӣ .