Чу баҳри пурсишами он шаҳсавор ме ояд

Сафи малики зи ямин ва ясор ме ояд

Гуҳӣ ки аз ғам ӯ май занам ба дили нохун

Садои кӯҳкан аз кӯҳсор ме ояд

Барам чу номаи аъмол дар тарозугоҳ

Китобатӣ ки ба сӯем з ёр ме ояд

Ба боғи нўхти ман дӯш мекашид ва ҳануз

Насими масти сабо мшкбор ме ояд

зи чоки синаи равшандили худои тарсам

Пимбрист ки беруни з ғор ме ояд

зи боли мурғ чаман шуд қафаси гули сад барг

Ки гуфтааст ба булбул баҳор ме ояд

Кадоми лолаи рухи имрӯз дар чаман рафтаст

Ба ҳар ки менагарм доғдор ме ояд

Бар остонаи худ ҳамчуи нақш по умрӣаст

Нишастаам ба умедӣ ки бор ме ояд

Каманди буии гули орад ба боғи булбул ро

Дилам ба сӯии ту беихтиёр ме ояд

Ба гирди кӯии ту ҳар рӯзи гирдбод аз дашт

Ба ҷустуҷӯии ман хоксор ме ояд

Агар ба кӯҳи нуҳуми пушт бар замин монад

Ғамӣ ки бар ман аз ин рӯзгор ме ояд

Нигоҳи гарми ту май сӯзади устихонам ро

Куҷои зи барқи тараҳҳум бухор ме ояд

Хиҷолатӣ ки кашӣ аз гуноҳи худ имрӯз

Нигоҳи дор ки фардо ба кор ме ояд

Спндўор аз он кӯии сидои имрӯз

Чаҳ шуд ки сӯхта ва беқарор ме ояд