Агар дар хонаи ойинаи он рӯҳ равон ояд

Ба истиқбол ӯ дар сӯрати девор ҷон ояд

Гулӯии худ ба оби теғ ӯ сайдӣ ки тар созад

Мубораки боди гӯйонаши ҳаёт ҷовдон ояд

Ба гулшан гар кунад он сабзи хати кокули рибои сирӣ

Ба домнгириш чун сояи сунбул мўкшон ояд

Дукони худ агар аз шаҳри берун барда бигушоем

Ба савдояши зи малики Мисри чандин корвон ояд

Якеро мекашад калаками якеро зинда ме созад

намеояд зи шамшери ончӣ аз теғ забон ояд

Кунад ҳамчун ҳумои парвози мурғи рӯҳам аз шодӣ

Агар тири туро пайкон ба мағз устихон ояд

Дил аз суҳбати норости табъон рӯзгорӣ шуд

Гурезонаст чун тирӣ ки берун аз камон ояд

Работи даҳри ҷои хоб осоиш наме бошад

Ба гӯшам ҳар дами овоз дароӣ корвон ояд

Ба калаками сидои байъат наме созанди гумроҳон

Агар ҳар рӯз бар ман Ҷабраил аз осмон ояд