Ба сӯй кулбаам шомӣ ки он шамъ висол ояд

Дил аз синаи беруни ҳамчуи фонӯс хаёл ояд

Шавад мижгон ба чашми ашкборми нахли бороўр

Дар оғӯш тамошоем агар он навниҳол ояд

Ба дасти зулфи ғаммозаши магари афтодаи мактубам

Ки мурғи нома бар аз кӯй ӯ ошуфта ҳол ояд

Ҳилоли нохун аз гулҳои доғам даст бардорад

Ба дили пурсӣ агар он лола рӯй хўрдсол ояд

Гиребони тулӯъ субҳ гардад остини ман

Ба дасти кӯтаҳами рӯзӣ ки домон висол ояд

Ба ёди чашм ӯ аз шаҳр агар беруни кашами худ ро

Ба истиқболи ман аз домани саҳро ғизол ояд

зи абрӯяши надидаи қосиди ман гӯшаи чашмӣ

Нигоҳам аз тамошояш ба қади ҳамчу дол ояд

Лаби хушки маро рӯй ърқноки ту тар ме созад

Ба коми соғарам аз ҷӯии Хизри об зулол ояд

Дукони хешро эй сидои рӯзӣ ки бигушоем

Матоъамро харидории кунони гирд малол ояд