Дар муҳаббати Тифли ашками гавҳар дил ме шавад

Чун мураббӣ шуд падари фарзанд қобил ме шавад

Май пурди қамарии зи шодии қади қад аз болои сарв

Қомат ӯгар ба сӯии боғ моил ме шавад

Шамъи баъд аз куштани парвонаи қасд худ кунад

Хӯни ноҳақи шуълаи домон қотил ме шавад

Қомати маъшӯқи нўхт зуд меояд ба бар

Мива аз нахлӣ ки солаши гашт ҳосил ме шавад

Об месозад тамошои Рахши ойина ро

Мард медонам ки бо он рӯ муқобил ме шавад

Ҳирси домангири дунё дор гардад рӯзи марг

Саъии раҳрави суст дар наздик манзил ме шавад

Шикваи ағёргар хасмӣ кунад бо ман равост

Саг барои луқмаи домангир соил ме шавад

То туоне хешро аз сифлаи табъони даври дор

Об чун бо хок ҳамроҳӣ кунад гул ме шавад

Сидо аз дидаи ашками рахт дар доман кашид

Корвон ҳар ҷо гирифт ором манзил ме шавад