Нигаҳи масти ту хӯни дил аҳбоб хӯрд

Теғи бедоди ту аз фарқи аҷал об хӯрд

Аз ҷаҳони гум шудаи меҳри падару фарзандӣ

Вар на дастами з чаҳ дории сар Суҳроб хӯрд

Қатра май сар Мансур баровард ба дор

Вои онкас ки ҳамаи умр меноб хӯрд

Ҳар ки бо душмании халқ равонаст чу баҳр

Зуд бошад ки сари хеш чу гирдоб хӯрд

Сидои печиши он зулф ба он рухи з чаҳ рӯаст

Мӯӣ бар шуълаи оташ чу фитад тоб хӯрд