Боғбонии кӯ ки ояд гул дар оғӯшам кунад

Ҷомаи барги карам чун сарв бар дӯшам кунад

Сарви қадии кӯ ки ояд ҷо дар оғӯшам кунад

Ёди умри рафта аз хотир фаромӯшам кунад

Май рӯм аз базм май нохӯрдаи он соқӣ куҷост

Дасти ман бандади сабуии бода бар дӯшам кунад

Соғарам чун косаи гирдоб умрӣ шуд тиҳӣаст

Нест дар дарёи ҳубобии рафта сарпӯшам кунад

Чун камоне ҳалқаи созами гӯшагирӣ ихтиёр

Пеш аз он соъат ки даврони хона бар дӯшам кунад

Дар чамани мушти пари ман лоиқ таклиф нест

Боғбонро ба ки аз хотир фаромӯшам кунад

Сидо аз шодӣу ғам фориғаст ойина ам

Гар ба зар гирад сипеҳрам вар намад пӯшам кунад