Бас ки чун шабнам сиррӣ дорад ба урёнии танам

Ҳамчуи гули печида бар гирди камари пероҳанам

Раҳм меояд бар аҳволи сапандами шуъла ро

Барқро дасти таъаддӣ кӯтаҳаст аз хирманам

Дастам аз бе эътибории пои хоб олӯда аст

Поем аз беқӯтӣ силӣ хӯрд аз доманам

Сарви гулшани остини афшондаи оҳ ман аст

Тавқи қамарии Фўтаҳи зорӣ буд дар гарданам

Тираи бахтам бо ман афтодаи касро кор нест

Нардбони дӯди оҳи пушти боми гулханам

Гарчи чун сарвами дарин гулшан либосӣ дода анд

То ба зонуи омада аз норасои доманам

Дар каманди ваҳдатам аз касрат эмин гашта ам

Нуқтаи паргору ҳамм дар ҳисори оҳанам

Аз либоси орият ёрб халосии даҳ маро

Банд дар чок гиребонаст дасту гарданам

Кулбаи ман сидо ранҷидааст аз моҳтоб

Бугзарад пӯшидаи чашми худ чароғ аз масканам