То лабати номи бароварда ба ширини суханӣ

Тӯтӣонро ба сари афтодаи ғами кӯҳканӣ

Гирдбодам ба биёбон шудаам саргардон

Домани дашт ҷунунаст ба дӯшами кафанӣ

Бсмли фитнаи чашмони ту оҳӯии хато

Бастаи зулфи ту савдогари машки хутанӣ

Бе ту гул чок зада ҷайби ҳусайнӣ бар дӯш

Сарви пӯшида ба ёди ту либоси ҳасанӣ

Бе қарории зи ман ва аз ту тамошо кардан

Бо ту харгоҳи нишинӣ ва ба ман бе ватанӣ

Аз насими саҳару буии гули озурдаи шӯй

Санг бар сина занад пеши ту нозуки баданӣ

Дар чаман сарв надорад қади раънои ту ро

Перҳани зъФрӣу ранги қабои ёсуманӣ

Сафи мижгони ту аз сафи шиканони бардаи гарав

Тарки чашми ту буд манзари роҳи занӣ

Тӯтӣон бар лаби худ меҳр хамӯшӣ зада анд

Чғдро дода фалаки мансаби шикаршиканӣ

Халқ гиранд чу ойинаи фӯлод ба зар

Ҳар киро ҳаст ба бар халъати рўӣинаҳи танӣ

Тобиши нури ма аз парда бурун ме ояд

Рафта аз дӯши ман андеша бе перҳанӣ

Миваи хулди куҷои неъмати дидори куҷо

Себ ҷинат накунад даъвӣии себи зжқнӣ

Сидои аҳли ҳунари иззат дигар доранд

Нарасад оҳӯии ваҳшӣ ба ғизоли хутанӣ