Ба дил то дар сухан оварда будам лаъли нобаш ро

Ба худ пайваста мехӯрдам чу май заҳри итобаш ро

Ниҳон май доштам аз чашми шабнами офтобаш ро

Гули андомӣ ки медодам ба хӯни дидаи обаш ро

Ба ёди сарви қад ӯ фано шуд расму ойинам

Таманнои нигоҳ ӯ бурун оварад аз дайнам

Чу наргис ба ки сар дар пой ӯ афганда биншинам

Дар оғӯши насими субҳдам бепарда чун байнам

Ниҳоли қоматаш дар хона зин карда мأўоиӣ

Паии побӯс ӯ аҳл ҳавас доранд ғавғое

Ба ҳол ман кунед эй ҳамдамони имрӯзи парвое

Ба дасти ғайр чун байнами Аннани Тифли хўдроиӣ

намеояд бурун аз сафҳаи ошӯб то ҳасташ

Ба машқ фитна карда котиби айёми побстш

Барои қатлам иншо кард хаттии наргиси масташ

Ба хӯнам зад рақам то бо қалам шуд ошнои дасташ

Чаро истода ӣӣ эй сидо чун сарви по дар гул

Дарин гулзор натавон сохтани як соъатии манзил

Крои афтода дар боғи ҷаҳони ин қиссаи мушкил

Ниҳолиро ки ман чун токи прўрдм ба хӯни дил