Ин саволи табиист ва маърӯфаст миёни табоиъён ,у миёни аҳли ҳақоиқи ин савол равандааст . Табоиъён гӯйанд : мизоҷи ҷасади занони сард ва тар бошад ,у мизоҷи ҷасади мардони гарм ва хушк бошад бхлоФи якдигар , ва гӯйем ки чу нутфаи зан бар нутфа мард ғолибаст , фарзанд духтар ояд . Ва гӯйанд : ҳар ки хоҳад ки мар ӯро фарзанд писар ояд , хештанро икчндии нигоҳ бояд доштан аз мубошират то мояи тамом фароз ояд , онгоҳи наздикӣ бо занони мъоҳнаҳ кардан то пеш аз онки орзӯӣ зан биҷунбад мард аз ҳоҷати хеш пардохта бошаду нутфаи мард бар нутфаи зан ғалаба уфтад . Ва агар нутфа пеш ояд ки зойеъ шавад , нутфаи зан зойеъ шавад чун нутфаи марди ҷой гирифта бошад , онгоҳи фарзанд писар ояд . Вагуфтанд : чу фарзанд духтар бошаду мизоҷаши сард ва тар бошад ,у латофати андари таркиби фарзанди сӯй рӯй бошад , ва чун фарзанди андари шиками бигардад аз баҳри берун омадану сӯии рӯйиш латофат набошад , нгўсор гардад . Ва бҳкми он гаронӣ ки андари мизоҷ духтар бошад , бар мисоли барбатӣ (аст ) ки тхтҳоءи рӯйиш гарон бошаду пушташи сабк ва танг бошад ; ва чу бнҳндш , рӯйиш зер гардад . Ва чу фарзанд писар ояд , мизоҷаши гарм ва хушк бошад , ( пас ) сабк бошад . Ва чу бидон вақт каз баҳри берун омадани андари шакли модари бигардаду сараш зер шавад , чун рӯйиш сабукӣ дорад , бидон сабукии рӯйиш зибр ояд , бар мисоли ин маснӯъ ( ки ) пушташи гаронтар аз рӯй бошад то чу биҷунбад рӯйиш зибр гардад . Қавли табоиъии андари иллати онки духтар чу аз модар ҷудо шавад рӯйиш зибр бошад ва рӯй писар зибр бошад , инаст .

Ва аммо ҷавоби аҳли таъйиди алайҳими ассаломи марин саволро онаст ки гуфтанд : хилқат зан заъифаст ҳамчуи зоҳири китобу шариъат , ва ҳар кас ки таъаллуқи бзоҳри китобу шариъат ( дорад ) , нафас ӯ заъиф бошад . Ва зоҳирёнро ( мисли ) бизанонаст андари тоўил чунонк худоӣ гуфт : қавла « нсоўкми ҳрси лаками Фотўои ҳрскми ании шӣтм . » « занони шумо киштманд шумоанд , бикуштманд хеш фароз ойед чунонк хоҳед . » аҳли зоҳир ҳаме гуфтанд : « ҳаме гуяд : бо занон мубошират кунед ҳар гӯна ки хоҳед . »у аҳл тоўил гуфтанд : бад-ӣни мари мстҷибон (ро ) ҳаме хоҳад , ва ҳаме гуяд ки доъӣ ҳарч хоҳад бигӯед то мстҷибро ҳам ( аз ) танзил ва ҳам тоўили бълми ҳақи расонад , андари он мар ӯро хайраст . Ва дрҷҳт он ҷаҳонӣаст чунон ки бар асар ҳаме гуяд «у хештанро бидон некии алФнҷиди он ҷаҳонӣ » қавла «у қдмўои лонФскм . » ва гуфтанд : тақдими хайри андари нашр илмаст на андари мубоширати занону маҷомеъат . Ва аҳли ботинро мисли бар мардонаст ,у марди бҳқиқти расӯли алайҳи ассалом буд ки хдоءи таъолии мар ӯро бар ҷумлагии халқ ки ҳамаи азуи алайҳи ассаломи бмнзлт занӣ буданд аз мардӣ мусаллат кард . Ва чу андари шариъати тоъати мардон бар занон воҷибасту тоъати расӯл бар халқ воҷибаст , падед омад ки мард расӯласт ,у халқи ҳамаи бмнзлт занӣанд марин мардро .

Ва дигари бурҳон бар онки расӯли алайҳи ассаломи бмнзлти мардӣ буду ҳамаи халқи азуи бмнзлт занӣ буданд , аз китоби хдоء таъолӣ онаст ки хдоء субҳона бифармуд мардонро ки « чун аз занони носазовории вгрдн кашӣ байнед , мари эшонро панди дҳидўзи эшон ҷудои хспид ,у бзнидшон , пас агар шуморо бтоът оянд бар эшон баҳонаи мҷўӣид » бад-ӣни ?ит : қавла « воллотии тхоФўни ншўзҳни Фъзўҳну аҳҷрўҳни фии алмзоҷъу азрбўҳн , ?фони атънкми Флои тбғўои ълиҳни сбило . » врсўлро хдоءи таъолӣ бо мушрикони ҳамин муомила фармуд кардан чунонк ҷой дигар гуфт : « рӯй аз эшон ( бигардон ) ва бигӯӣ андари эшон гуфтории тамом » яъне злиФн бидиҳ шан , ки агар низъосӣ шаванд куштани бенанд , бад-ӣни оят : қавла « Фоързи анҳуаму ъзҳм ва қул ?лаами фии анФсҳми қўлои блиғо » вҷоӣ дигар гуфт : бкидшон то фитна набошаду дайни мари худоиро бошад , пас агар аз куфр боз истанд ситами ҷуз бар ситамкорон нест . » бад-ӣни оят : қавла «у қотлўи ҳам ҳатто лои ткўни фитнау икўни аддӣни ллаҳ , ?фони антҳўои Флои адуони алои алии алзолмин . »

Пас зоҳркрдими ббрҳонҳоءи китобӣ ки расӯли бмнзлти мардӣ буду ҳамаи халқи бмнзлт занӣ буданд . Ва хдоءтъолии мардиро бмнзлти ду зан ниҳодааст ва ҳам андари мирос ки мардиро ду чндФрмўд додан ки заниро аз мирос , ва ҳам андари дят ки дяти зании ним аз дят мардӣаст , аз баҳри онки ҳрки андари дайни мар ӯро ботину зоҳир шариъатаст ӯ мард дайнаст , бидонча мар ӯро ду насибаст аз дайн ; ва ҳар ки мар ӯро танзил (аст ) бетоўил , аўзн дайнаст бидонча аз дайни як насиб ёфтаст . Пас зоҳир духтараст андари зойиши нафсонӣу пушти сӯии модари дайни дордкаҳ ӯ худованд тоўиласт ва рӯй сӯй ӯ кунад , аз баҳр инаст гуфтанд ки духтар чу бзоиди пушташи сӯй рӯй модар хеш бошад . Ва муъмини ботин писарӣаст , рӯй сӯии модар дайн дорад ки ӯ худованд тоўиласт , аз баҳр инаст ки писар чу бзоиди рӯйиши сӯии модар хеш бошад . Лоҷарами мари зоҳириро ки духтарасту пушти сӯии модар илм дорад як баҳр доданд аз молу дайн , ва он зоҳири шариъату танзил китобаст . Ва муъминро ки писараст ва рӯй сӯии модар илм дорад , ду баҳра додаанд аз моли динӣ , ва он зоҳир ва ботин шариъатасту танзил ва таъвил китобаст .

Ва ин беонешоФӣ ва динӣаст марин саволро .