Гӯйем ҷумлагии халқ бо бисёре ахлоқу эътиқодоти эшон бадв фурқатанд . Яке фурқат даҳрёнанд ки аҳл таътиланд ва гӯйанд : олам қадимасту мар ӯро сонеъ нест бали сонеъи мўои лӣад аз наботу ҳайвони хиради афлок ва анҷумаст ки ҳамеша будаст ва ҳамеша бошаду дигари фурқат ( ки ) бсонъ мақаранд низ бадв гуруҳанд . Яке гуруҳ онанд ки гӯйанд сонеъ яке бешаст , чун тарсоён ки ( се ) гӯйанд : обу ибну рӯҳи алқудс ; ва чун снўён ки ду гӯйанд : яке яздону дигари аҳриман ,у нуру зулматро қадим гӯйанд . Ва дигар гуруҳе гӯйанд : сонеъ якеаст ва бо онки бикии сонеъ мқро над бпнҷ синфанд . Яке ки гӯйанд : сонеъ якеаст ( ва ) лекин парастиданӣ яке бешаст , ва эшон бут прессатонанд ки бхдоӣ мақаранд ва гӯйанд батонро парастем то моро бхдо наздик кунад чунонк худоӣ таъолӣ мегуяд : қавла (у аллазӣнаи атхзўои ман дунаи авлиёи мо нъбдҳми алои лиқрбўнои илои аллоҳи зулфӣ . ) аҳл тоўил гуфтанд ки ин сухан мисласт бар касоне ки аз уммат ки ҳаме гӯйанд : морои берун аз Муҳамади алайҳи ассалому итрат ӯ касонеро дӯст бояд доштан ки моро аози эшон бхдои таъолӣ наздикӣ афзоед . Ва дигари синф тарсоёнанд ки гӯйанд ки худо сеаст ва ҳар се якеаст ва парастиданӣаст . Ва дигари синф снўёнанд ки гӯйанд ки қадим дуасту лекин парастиданӣ якеаст ки яздонаст . Ва чаҳоруми синфи ФилсўФоннд ки гӯйанд : парастиш нест бар халқи мари худоиро таъолӣ , бал илмаст бадв ва бақадрату азимату малик ӯ . Ва панҷуми синф мўҳдо Нанд ки гӯйанд : худо якеаст ва парастиданӣ ҳам ӯст .

Ва чун дуруст кунем ки худоӣ якеаст , ҳам қавли даҳрӣ ботил шавад ва ҳам қавли тарсо ва ҳам қавли снўӣ . Ва муваҳҳидон ки сонеъу маъбуд яке доранд бо бисёре ихтилофи эшон низ се гуруҳанд як гуруҳ аҳл тақлиданду омма бо эшонаст . Вбри зоҳири китоби а ситодаанд ва гӯйанд худоӣ (ро ) бидон сифот гӯйем ки ӯ субҳонаи мари хештанро гуфтааст андари китоби хеш ; ва ҳар сифатӣ ки ани сазоӣ ӯ несту ани сифати андар китоб ӯст мо онро ндонем ва нагу ӣиму тоўили он худоӣ до над , чунонкӣ ҳаме гуяд : қавла ( ва мо иълми тоўилаҳи алои аллоҳ . ) ва барин низ ниФзоинд . Ва дигари гуруҳи мтклмоннд аз мӯътазилау киромӣ . Гӯйанд : назар воҷибаст андари тавҳид ва мо бдлоилу назари фикрии ташбеҳро азуи субҳона нафй кунем . Ва се дигари гуруҳи шиъти хонадон расӯланд ки гӯйанд : мари китоби худоиро тоўиласт , аммо бтоўил ақлӣ гӯйанд сифоти махлуқро аз холиқ нафй кунему миёни ташбеҳ ва таътил гӯйанд манзалатӣаст ки тавҳиди мо бар онаст ,у хабари оранд аз эмоми ҷаъфари аи лсодқи алайҳи ассалом ки аз вай пурседанд ки ( ҳақ таътиласт ё ташбеҳ ? ) ӯ гуфт : ( манзалаи байни аи лмнзлтин ) .

Ва ҳар гуруҳеи азин се гуруҳ ки мўҳдоннди ҳаме даъвӣ кунанд ки ҳақ тавҳид онаст ки мо бар онем ва мо хоҳем каз тавҳид ҳар гуруҳеи азин се гуруҳ ( ки ) мўҳдоннди фаслии балиғ ёд кунем ,у ончи мағзу хулосаи қавл ҳар гуруҳе онаст андарин фасл собит кунем ,у хатоу савоб ҳар гуруҳеро боз намоем бҳҷти бурҳон ;у онч аз он заъифаст заъфи онро дуруст кунему онч ҳақаст мари онро мункир нишуем , то уқало ки мари ин китоби моро бихонанд бидонанд ки морои дайн бсломтаст ва ҳақаст , ки ббсирт пазируфтаему мтобъи хонадони ҳақу имомони сидқ аз фарзандони расӯли алайҳи ассалом бар ҳақем на бар тақлиду ҳўӣ ,у тавфиқ аз худои таъолии хоҳем бар изҳори ҳақу мтобъти сидқ , анаи хайри муваффақу муайян .

Ва нахуст гӯйем : миёни ин ҳар се гуруҳ аз муваҳҳидон иҷмоъаст бар онки худоӣ аз сифоти офаридагони хеш барӣаст ( ва ин ) қавли ҳшўёни уммат (аст ) андари тавҳид . Ин гуруҳ ки аҳли тафсири зоҳири китоб ва шариъатанд бо онк мақаранд ки худои бсФот ( аФридгон ) мавсуф нест ва ҳеҷ чизе чуну несту ҳуҷҷати барин қавл аз китоби худои ин ?ити оранд ки мегуяд : қавла « алиси кмслаҳи шийъу ҳўи алсмиъи аолбсир . » чунин гӯйанд ки худо якеаст ва ин сидқ ва ҳақаст , онгоҳ бар зоҳири қавл ки андар китобаст ҳаме гӯйанд ки худои таъолии доноу бино ва шунавост . Ва мо гӯйем ин қавми бад-ӣни қавл аз иҷмоъи муваҳҳидон берун шуданд , аз баҳри онк иҷмоъ онаст ки худои таъолии бсФоти халқ мавсуф несту бхлқ хеш намонад бҳич рӯй аз рӯйҳо ; ва чун мардӣ бошад доноу биноу шунавоу худо низ доноу бино ва шунаво бошад , пас бқўли аҳли тқлидони марди ночор монандаи худо бошад , ва ин ташбеҳӣ зоҳираст ки ҳама гӯйанд .

Пас дуруст кардем ки ин гуруҳи мари қавли хешро ( ки ) гуфтанд ҳеҷ чиз монанди худо нест нақз карданд ва азин паймон гузаштанд , чун ҳаме гӯйанд мардӣ ҳамчун худои доноу бино , шунавост . Ва чун ин гуруҳи зоҳири китобро гуфтаанд , тафсири зоҳири ин оят ( ки ) ҳаме гуяд « лӣси кмслаҳи шийъу ҳўи алсмиъи албсир » чунин бошад ки ҳаме гуяд ки « ҳеҷ чиз чуну нест ва ӯ шунаво ва биност . » пас охири ин оят ки ҳаме гуяд ӯ шунаво ва биност мари аввали оятро ки ҳаме гуяд чунуи ҳеҷ чиз нест , ҳаме нақз кунад , аз баҳри онки мардум низ бино ва шунавост ҳамчуи субҳонаи бқўли аҳли тақлид ,у қавли худо мутаноқиз набошад . Пас мари ин оятро бтоўил ҳоҷатаст ,у лекин зоҳирӣ гуяд илми худоу шунидан ва дидан ӯ зотӣ ва ҳақиқӣасту илму шунавоӣу бенаии мардуми маҷозӣ ва ориятӣаст , ҷавоби мо мар ӯро онаст ки гӯйем : чаҳ гӯйӣ ки чу мардии хирадманд бо чашми равшану гӯши шунавои аФтобро бар осмон бинад равшану тобанда ,у бидонади ин аФтобаст ва равшанаст ва башнавад аз дайгарӣ ки офтоб равшанаст , дидан ӯ мроФтоби равшанро ( ки ) равшанаст ва донистан ӯ ки аФтоб равшанасту ҳамеи шунӯди қавли онкас , ҳамеи гўидоФтоб равшанаст ё на ? ё агар хоҳад ки ( илм ) ҳақиқӣу зотиро аз илми ориятӣу маҷозӣ аз мард ҷудо кунад , гуяд худои таъолии мари офтобро равшан надонаду равшани нбиндш , ва агар касе гуяд аФтоб равшанаст , ӯ чунон шунӯд ки ҳаме гуяд офтоб торикаст то илм ва . Самъу басари худоиро аз илму басару самъи мард ҷудо карда бошад . Ва ин маҳол ва куфрӣ бошад азу ки бигӯед бар худои таъолӣ . Ва агар гуяд : худои мари офтобро равшан данд ва равшан бинаду қавли онкасро ки гуяд офтоб равшанаст ҳамчунон шунӯд ( ки ) он мард шунӯда бошад , иқрор карда бошад ки ин марди бад-ӣни донишу дидору шунидан монанди худоӣаст ,у зоҳирии мари ин ташбеҳро ки бирав лозим кардем ҳеҷ дафъӣ ва ҳуҷҷатӣ надорад , магар онк гуяд худоӣ моро бинад ва мо ӯро на байнем .

Низ гӯйанд : хостар номии мари худоиро таъолии вҳдаҳ , аллоҳаст . ( маънӣ ) он бошад блғти араб ки дигаронро бинад ва эшон ӯро набенанд . Воин байтро дар тФсироўрдаҳанд .

Ҷавоби мо мар ӯро онаст ки гӯйем ин фазилатӣ нест ки аҳли тақлиди маринро бхдои таъолии бози бастанд , бали ин ташбеҳӣаст ҳарчи нои сутӯда , аз баҳри онки худои таъолӣ ҳаме гуяд : Иблису атбоъ ӯ шуморо бибинанд ва шумо мари эшонро набенанд бад-ӣни оят : қавла « анаи ирикми ҳўу қабӣлаи ман ҳайси лои трўнҳм » ва ҳар ки андари илми тавҳид барои торики хеши сухани гўидўи шарҳ шаръ кунад чунонк он гуруҳ ҳаме кунанд суханӣ ки андар тавҳид бигӯеду мари онро ситоиши пиндорад накӯҳиш бошад , чунин ки зоҳир кардем . Ва ҳар ки бҷҳли хеши биҷои ситоиши накӯҳишро наад , низ бхтоءи хеши андари роҳи биҳишти сӯии оташ дӯзах равад , чунонк худо таъолӣ гуфт андари хтоءи қавми Нӯҳи алайҳи аи лслом : қавла « ммои хтиӣотҳми ағри қувои Фои дхлўи анорои Флми иҷдўои ?лаами ман дуни аллоҳи ансоро . »

Аҳли тафсир зоҳир гуфтанд ки ин сухани мари қавми Нӯҳро ҳаме гуяд , ки бтўФон ғарқа шуданд . Ва аҳли ботин ва тоўил гуфтанд сахти худои таъолии андари қуръон бар сиблат мисласт , чунонк гуяд : қавла « влқди зрбнои ллноси фии ҳозои аи лқрони ман кул мисли . »у худои таъолии ин китоби Каримро бсФорти Ҷабраилу васотати Муҳамади алмустафои алайҳи ассалом , сӯй мо фиристод , ки уммат Мустафоем . Бар мо воҷибаст ки амсолро ки андар қиронаст аз хештан давр наяндозем , бали мари анро танбеҳу таҳзир хеш донем аз худои таъолӣ , ва ( мисли ) бпорсӣ « монанди » бошад . Пас воҷибаст бар мо ки монанди анҳо набошем ки мисли бад ( дар шан ) эшонаст , бал аз онҳо бошем ки мисли нек дар шан эшонаст , чунонк худоӣ таъолӣ гуфт : қавла « ллзини лои иўмнўни билохира мисли алсўи вллаҳи алмисли алоълӣу ҳавои лъзизи аи лҳким . »у аҳл ( зоҳир ) мисли китоби худоиро бар хештан нагирад ( ва ) бъзоби худоӣ ҳалок шавад , чунонк ҳаме гуяд ъодро яъне қавми ҳудроу самудро яъне қавми солеҳ (ро )у асҳоби алрсро ки қавм Шуайб бӯдаанд мислҳо задему ҳамаро ҳалок кардем , чун мислҳоро тадбир накарданд , қавла «у ъодоу самуду асҳоби алрсу қрўнои байни злки ксиро ва куллан зрбнои ?лаи аломсол ва куллан тбрнои ттбиро »

Ва гуфтанд аънии аҳли тоўил кунун ин даври Муҳамад Мустафоаст слии аллоҳи алайҳ ва ( ?ала ва ) силами бад-ӣни хабар « мисли аҳли байтии Фикми кмсли сафинаи Нӯҳ , ман ркбҳо наҷо ва ман тахаллуфи анҳо ғарқ » ва ҳар ки аз йени уммати бҳкми ин хабари дасти андарин сафина назанад ки Нӯҳ дараваст ва андарин киштӣ нанишинад , бтўФони ҷаҳлу оби фитна ҳалок шавад . Ва гӯйем кини ҳалок ки худои мари одроу самуд (ро )у асҳоби алрсро ҳаме гуяд , на ҳалоки ҷасадӣу марг баданӣаст , бали ҳалоки ҷаҳл ва залолатасту вуҷуби азоби ҷовидон . Ва далел бар дурустии ин қавласт ки ин гуруҳонро бмрги ҷасадӣ ҳалок карду мари пайғомбари эшонро ки ҳуду Шуайбу солеҳи алайҳим ассалом буданд низ бмрги ҷасадонеи миронид . Пас чаҳ фарқ буд миёни ҳалоки кофару миёни ҳалоки пайғомбарон ? ва чун бад-ӣн ( оят ) мари осӣонро ҳамеи бҳлок кардан ёд кунад , ин қавл далеласт бдонки пайғомбарони эшон ҳалок шуданд бидон ҳалок ки эшон ҳалок шуданд .

Пас дуруст кардем ки ҳалоки осӣони бмрг ҷасадӣ нест , бали бҳлок залолатаст , чунонк расӯл (ро ) гуфт слии аллоҳи алайҳ : бигӯӣ халқро ки чаҳ байнед агар худои мароу онкасро ки бо манаст ҳалок кунад , ё бар мо раҳмат кунад бғирҳлок кардан , пас кист онкии мари кофаронро аз азоб дарднок барраанд ? бад-ӣни оят : қавла « қул ароитми ани аҳлкнии аллоҳ ва ман маъаӣ ӯ рҳмнои Фмни иҷири алкоФрини ман азоб ?илем . » .

Ва гӯйем шаккӣ нест андари онки худои таъолӣ бар Муҳамади Мустафои слии аллоҳи алайҳ (у илоҳ )у силам ва бар онкас ки бо вай раҳмат кард , ва чу бар ӯ раҳмат кард бҳкми ин оят , мар ӯро ҳалок накард аз баҳри онки андарин оят шартаст бҳлок ё раҳмат ,у Муҳамадро ҳалок кард . Пас дуруст шуд ки худои таъолии мари ҳалоки осӣонро бмрги ҷасадӣ ҳаме нахоҳад ,у бҳкми ин баён дуруст шуд ки ҳалоки марг ҷасадӣ нест , киштии Нӯҳ низ чӯб нест , бали аҳли байт расӯласт , ва низ тӯфони Нӯҳ об нест бали ҷаҳл ва залолатаст ки ҳалок осӣон онаст .

Боз гирдем бтўҳиди аҳли тақлид , ва гӯйем ҳаме даъвӣ кунанд ки мо аҳл ( зоҳир ) тафсирем , ангоҳи ббсёри ҷойҳо аз зоҳири тафсир ҳаме гурезанду бтоўили андар ҳаме овезанд , ва ё бар ҷаҳл ҳаме ситезанд , чунонк худои таъолии андари қуръони ҳаме « рӯй » гуяд хештан (ро ) бад-ӣни оят : қавла « Фоинмои тўлўои Фсми ваҷҳи аллоҳи ани аллоҳу асмъи алӣам . » . Тафсири рости ин қавл онаст ки ҳаме гуяд ҳар кадоми сӯ ки шумо рӯй аз он сӯ кунед , онҷост рӯй худо ( ки худо ) фарохаст ва худо доност . Ва бҳкми зоҳири ин оят , ин олами Бамён рӯй худоӣ андар бошад , ва он фарохтарин осмон ки фалак алоълӣасту куллияти олами андари ҷўФ фарох ӯст , рӯй худоӣ бошад , то ҳар кадоми сӯии мо рӯй битобем рӯй худоӣ аз он сӯй бошад . Аҳл тақлид гуфтанд : бад-ӣни ҳамеи қибларо хоҳад , яъне хонаи каъбаро .

Ва бад-ӣни қавл ки эшон гуфтанд се маҳол лозим ояд : яке онк воҷиб ояд ки он хонаи шариф ки аз сангу чӯб фароз оварда мардумаст , рӯй худоӣ бошад бқўли эшон , ва ин маҳол азимаст бал куфраст ;у дигари онк воҷиб ояд агар касе пушти сӯии хонаи каъба бнмоз боистад рӯй ӯ сӯй қибла бошад ва ин низ маҳоласт ;у сдигр маҳол онаст ки сухани худоиро гардонида бошанд , аз баҳри онки худои таъолӣ ҳаме гуяд рӯй худоӣ аз он сӯйаст ,у дигари ҷои худои таъолӣ ҳаме гуяд ҳар чизеи ҳалок шавандааст магар рӯй худои бад-ӣни оят : қавла « кули шийъҳо лаки алои виҷҳаи ?лаи алҳкму илайҳи трҷъўн . » тафсири ин чунон гуфтанд худ роён уммат ки ҳар чизеи бимиради ало ки худоӣ намирад ,у ваҷҳи худоиро ӣнҷо « ҳувият » ӯ гуфтанд ва ин ваҷҳро нагуфтанд ки қиблааст . Ва ҳар ду тафсир маҳоласт , аз баҳри онки ваҷҳи блғти араб рӯй чиз бошад , на қибла бошад ва на зоти чиз . Ва ин тафсир набошад , бали таҳрифи сухан худоӣ бошад ,у худои таъолии ҳамеи нкўҳди гуруҳеро ки сухан ӯро аз ҷои бгрдоннди бад-ӣни оят : « қавлаи иҳрФўни аи лклми ман баъди мавозиъа . »

Ҳшўён гуфтанд бад-ӣни сухани ҷуҳудонро ҳаме хоҳад ки наъти пайғомбар аз тӯрӣаи бгрдониднд ,у аҳл тоўил гуфтанд калимаи худои манзалат набувватаст ,у бад-ӣн ҳар гуруҳеро ҳаме хоҳад ки имоматро аз хонаи расӯли бгрдонидндкаҳи ҷои он буд ,у дигари ҷой ҳаме гуяд суханони марои бадал кардан нест бад-ӣни оят : қавла « лои табдили лклмоти аллоҳ . » ин ҳамон маънӣаст ки ёд кардему худои таъолӣ ҳаме гуяд . Ва « даст » хешро ёд мекунад бчнди ҷои мари расӯли хешро , ки онҳо ки ҳамеи боту байъат кунанд байъати ҳаме бо худоӣ кунанд , дасти худои зибр даст эшонаст .

Аҳли тақлид мухталиф шуданд андари маънии дасти худои бад-ӣни оят . Яке гуфт маънии ин яд , байъат худоӣаст , ва дайгарӣ гуфт қӯт худоӣаст , ва сдигр гуфт миллат худоӣаст , ва чаҳорум гуфт неъмат худоӣаст ,у қавли худои таъолӣ ядуллоҳаст на байъаи аллоҳ ва на қувваи аллоҳ ва на млаҳи аллоҳ ва на наамма аллоҳ ; ва ин ҳамаи ихтилофи андари миён эшон бидон афтодааст ки калимотро аз ҷой бгрдонидаҳанд ,у дигари ҷои худои таъолии ҳаме ҳикоят кунад ки ҳар Иблисро гуфт : турои ҷа боз дошт аз саҷда кардани мари онро ки ман ӯрои бадви дасти хеши офаридам , яъне мари одамро алайҳи ассалом ? бад-ӣни ояти қавла « қол ё Иблиси мо мнъки ани тсҷди лмои хилқати бедӣ асткбртам канти ман Алъоламин . » аҳл тафсир гуфтанд бад-ӣн ( ду ) дасти ҳамеи ду қӯти хешро хоҳад ва дигарон гуфтанд мо инро тафсир накунем ва ндонем ки маънии ин яд чист , бали ин яд бе чун ва бечигунааст .

Ва дигари ҷои худои таъолӣ « паҳлавӣ » хешро ёд кард чунонк гуфт : қавла « ани тқўли нафас ё ҳасратии алии мо фартати фии ҷанби аллоҳу ани канти лмни алсоҷдин . » аҳл тафсир гуфтанд бад-ӣни ҷанби ҳамеи кори худоиро хоҳад . Ва дигари ҷои худои таъолии ҳаме « чашм » хешро ёд кунад бад-ӣни оят : қавла « влтснъи алии Айнӣ . » ҳар Мӯсо (ро ) алайҳи ассалом ҳаме гуяд : ё Мӯсо ! чашм ман бошӣу турои ҳамеи байнам . Андарин қавл чунон пайдост ки вақте буд ки худои таъолии Мӯсоро ҳаме надид , то чунон кардаш ки бичишам ҳаме дидаш . Ва азимтар мушкил бар аҳли тақлиду тбтили тавҳиди эшон қавли хдоист ки ҳаме гуяд : қавлаи таъолӣ « ва мо қдрўои аллоҳи ҳақи қадарау аларзи ҷмиъоқбзтаҳи явми алқимаҳу алсмўоти мтўёти биминаҳи субҳонау таъолии ъмои ишркўн . » ҳаме гуяд худои таъолӣ : кофарони қадар ӯ надонистанду замини бурузи қиёмати андари мушт ӯ бошад ,у осмонҳо бадасти рост ӯ андар навишта бошад , андарин оят чунон пайдост ки замини бурузи қиёмати андари қабзаи дасти чап худоӣ бошад , аз баҳри онки ҳамеи осмонҳоро андари дасти рост ёд кунад , ва чун як дастро бадасти рост тахсӣс кард дасти дигар чап бошад .

Аҳли тафсири худ роён гуфтанд : мо бад-ӣни ояти бгрўим , влкни тафсир он ндонем ;у иқрори бнодонӣ ҷаҳл бошад на илм . Пас ин гуруҳ ки қавли худоиро ҳаме ндонанд , худоиро чигуна донанд ?у ҷӯи аҳли тақлиди ҳаме даъвӣ кунанд ки мо бар зоҳири китоб кор кунем , китобро бмзҳби эшон тоўил нест . Пас мари худоиро бмзҳби эшон дасти росту дасти чап ва рӯйу чашму паҳлавӣ (аст )у худои таъолӣ аз ҷое баҷое шавад чунонк ҳаме гуяд : қавла « вҷоءи рбку алмалики сафои сафо . » ва ин ҳамаи сифот махлуқотаст . Ва ин ҳамаи оят баришон лозим кардаст ки эшон мушаббаҳанд на мўҳдо над , аз баҳри онки бтФсир мқро над ва набояд эшонро ки гӯйанд « мо нагӯем ки худоиро субҳонаи ин ҷавориҳаст . » пас аз онки тоўили мо (ро ) мункир шудаанд .

Пас зоҳир кардем ки ин гуруҳ ки ҳамеи даъвӣ тавҳид кунанд мушриканд баҳақ , аз баҳри онки худоиро ҳамеи бсФот махлуқ гӯйанд , ва ин анбозӣ додан бошад мардумро бо худо , чаҳ бълму шунавоӣу бенаӣ ва чаҳ бҷўорҳ ва аз ҷои биҷой шудан . Ва имони ин гуруҳи бшрк мақрунаст чунонк худои таъолӣ ҳаме гуяд : қавла « ва мо иўмни аксари ҳам бо ллаҳи ало ва ҳам мшркўн . » ин қавл бар ин гуруҳаст ки бештар аз халқ ки оммааст бо эшонаст ва бо қарори хеш ҷҳоланд , чу ҳаме гӯйанд мо ндонем тафсири дстҳоء худо чист , ( ва ) мҳрФони калимот худоӣанд , чу ҳаме гӯйанд маънии ваҷҳи худоӣ қиблаасту маънии яди худо қӯтасту ҷузи он ,у қавли хешро бад-ӣни тафсирҳо нақз кардаанд , аз баҳри онки қавли аввалӣ эшон онаст ки ҳаме гӯйанд худоӣ бе чун ва бечигунаасту бтФсири эшон худои бсФот махлуқаст бо чунӣу чигунагӣ . Ва гӯйанд худоиро нўдў на номаст , ва ҳар номиро маънӣ дигараст ; ва ҳар оқилӣ донад ки онкас ки нўдў на маънӣ бо ӯ ( бошад ) як чиз набошад , ва аз он нўдў на чиз бошад бзоти хеш , ва ин таксирӣ бошад на тавҳид дар сухани ин гуруҳ ,у тавҳиди эшон пас аз онк аз халалҳоу зллҳо , эшон баъзе ёд кардем бигзорему қавли дигари гуруҳеро шарҳ кунем ва бо ллаҳи аи лъўну алайҳи аи лтклон .