Нафасҳои ҷузеи андарин олам орзӯманданд бидон неъматҳо ки ороста шудааст эшонро андари он олам . Ва орзӯ кардани нафаси мардуми мари он неъматҳоро бидонаст ки ин нафасҳои мардумии наздик шудааст ба нафаси куллӣ ки неъматҳои охиратӣ ҳама азуаст ,у мари нафаси ҷузеро дрҷтӣ намондааст ки онро биҷӯед то аз роҳ он бидон неъмат расад . Чунонк мари наботро мондааст дарҷати ҳиссӣу мари сутурро мондааст дар ҷети сухани гуфтан . Ва далел бар дурустии ин қавл онаст ки кӯдаки хирад чун ҳис биёбад ҳарис шавад бар кашӣдан ғизои бхўиштн , ва ҳар чаҳ биёбад бдҳни андар наад , аз баҳри онк аз роҳи ҳиси Марвро бо ғизои наздикӣ афтодаасту андари миёни ҳис ки ҳайвонасту набот ки ғизоаст дрҷтӣ намонда ки кӯдакро андарон ҳоҷатаст то аз роҳи он дарҷати ҳисро бхўиштн кашад . Ҳамчунин чун миёни нафаси ҷузеи мардуму миёни нафаси куллӣ ки худованд неъматҳои боқӣаст дрҷтӣ намондааст магари дарҷати омухтану тоъати доштан , ҷузи нафаси мардум орзӯманд нест бидон неъмат , ва дигар ҳайвону наботро ҳамеи дараҷот бибояд гузоштан то бад-ӣн дарҷат расанд . Ва чун наботу ҳайвон аз Наими он ҷаҳон давраст , Наими ин ҷаҳониро эзади таъолии андари табоиъи бҳди қӯт ниҳодааст то брзўгор ба феъл ҳаме ояду баҳр навъе аз ҳайвон аз ончи эшонро шоиста ҳаме расад , то буқат расӣдан қӯтҳои олами суфлои ҳамаи ҷумлагӣ аз роҳи нафаси мардум ба олами алавӣ ва ёфтан эшон мари он неъматҳоро ки онҷост , злки тақдири алъзизи алҳким .