Қоидаи офариниш , Эй бурдор , андари лтоӣФу ксоӣФ чунонаст ки лтоӣФи пеш аз ксоӣФ бӯдааст . Лоҷарами андари зойишҳои олами лтоӣФи андари охир будаш ҳар зойишӣ падед ояд ,у ксоӣФи андари аввали он падед ояд , чунонк андари зойиш бӯданиҳои растаниҳо нахусти шоху баргу хор падед ояд ки касифаст ,у бохри кор аз набот , бор падед ояд ки латифаст . Ва бори дарахтро бар баргу шох раёсатӣ пайдост ки ҳамаи Фоӣдаҳҳо аз дарахти сӯй ӯ шавад ,у пойдорӣу ъзи дарахт ба бораст , ва ҳамчунинаст ҳоли андари ҷонварон ки нахусти ҷонварони сухан ногӯй бӯдаанд вони вақти мардуми охири ҳамаи ҷонварони падеда омадааст . Ва бурҳони ин даъвӣ равшан карда шудаи сети андар « гушоишу раҳояш » , лоҷарами мардум ба охири падеди омадаи сети раису солори ҳама ҷонваронаст ба фармони худои таъолӣ ки мегуяд , қавла : « аллоҳи алзии ҷаъли лаками алонъоми лтркбўои минҳоу минҳои тأклўну лаками фӣҳо манофеу лтблғўои алайҳои ҳоҷаи фии судӯр каму алайҳои вълии алФлки тҳмлўн » ҳаме гуяд : « худоӣ онаст каз баҳри шумо сутурони офарид то бар ӯ бар нишинед взў бихӯред мари шуморо андрўи Фоӣдаҳҳост ва то бар расед бар сутурон ба ҳоҷатӣ ки андар дилҳои шумост ва бар сутур ва бар киштии брншинид . » пас чун бад-ӣни ояти раёсати мардум бар сутурони ҳамеи пдидоид , зоҳири гашт ки нафаси нотиқаро ки мардум бидон махсӯсаст бар нафаси ҳиссии ҳамон раёсатаст ки мардумро бар сутураст .

Ва низ чун нафаси нотиқаи феъл аз колбуди мардуми пас аз феъли нафаси ҳиссии ҳам падеди оради далел ҳаме кунад ки нафаси нотиқаи латиф тарасту андар будаш олами вуҷӯди нафаси нотиқаи пеш аз вуҷӯди нафас ҳиссӣ бӯдаасту нафаси нотиқаи раис ва меҳтараст бар нафаси ҳиссӣ .

Ва ҳамчунин бдончи нафаси ҳиссии андари колбуди мардуми асари хеши пештар аз асари нафаси нотиқаи ҳамеи падеди орад , ҳаме бояд ки нафаси ҳиссӣ аз мардум ки ӯ бар мисоли дарахтӣ рӯҳонӣаст бар мисоли барг ва шохаст каз дарахти нахуст ӯ падед ояду нафаси нотиқа аз мардуму дарахт ӯ ба манзалат бораст ки муроди нишондаи дарахт аз дарахт ӯст . Ва гӯйем ки паёмбарони алайҳими ассаломи андари халқи мисоли дарахт хурмо бӯдаанд ки андари хок пайдо шавад ва ҳар чаҳ хушӣу латофат ва ширинӣ бошад андари ани хок ба хештан кашад ва ҷумла кунад бози марони бори ширини латифро бар замин баборанд , пас ҳар хокии бехҳои он дарахти мари онрои бипазирад аз дараҷаи хокӣ ба дараҷа хурмо мерасад , ва пас аз он ки сутурони мари он хокро месупурданд ба зери пои ҳамон хок бар тибқии заррин ба хон подшоҳон расад ба қӯти он дарахти хурмо ки Марвро бпзирФт , чун хоки нодони бдончи наздики он дарахти хурмо буду хештанро бадв дод аз он фурӯмоиагӣу хорӣ ки буд бад-ӣни пурмоиагӣу азизӣ ҳаме расад , мардуми сзоўортрст ки мари дарахти хурмои хешро ки расӯл давр ӯсту эмоми рӯзгори хешро ки дарахт парвараст мутӣъ бошад ,у хештан ба тоъату фармонбардорӣ бадв сипорад то аз дараҷаи хокӣ ба дараҷа хурмое расад ва аз хорӣу зл , ба ъз ва шодӣ расад , ва шоиста шавад мар хон нафаси кулро , то чун нафаси куллӣ мрўро аз роҳи эмоми замона ба ғзоء хеш карда бошад аз Фноءу касофати барраад ва ба бқоء ва латофат расад вҷи аўдонаҳи андари Наим ҷовид бимонад .

Пас гӯйем ки чун дуруст кардем ки нафаси нотиқа бар нафаси ҳиссӣ раисаст , мардум бошад ки бакӯшад то раияти хешро бар нафаси хеши раёсати надиҳад , ки агар чунин кунад ҳалок шавад , ва он чунон бошад ки мардум сипас орзӯҳои ҳиссӣ раваду нодонӣу сутуриро бар омухтани илму бўзидни дайни бгзинд то нафаси ҳиссӣ ӯ мари нафаси нотиқаро нҷўрд , бар мисоли заминӣ ки дарахти хешро табоҳ кунад ва биафшонад то сазовор сӯхтан шавад , аз баҳри онки дарахт чун аз бори хеш боз монад ҷуз сӯхтанро нишоед . Ва бибояд нигаристан андари фармони пайғомбарони алайҳими ассалом , ки эшон кули нафас нотиқа буданд , ки чигуна нафасҳои халқ ки ба ҷумлагии кули нафас ҳиссӣ буданд мари аишонрои алайҳими ассалом фармон бурдор шуданд , ва ҳар таому шароб ки паёмбарони алайҳими ассаломи аишонро ҳалол карданд пазируфтанд ва бар он қарор гирифтанд , ва чун бар он ху карданд ху кардан эшон бар он фармони он буд ки нафаси нотиқаи он паёмбари мари нафасҳои ҳиссии эшонро бихӯрад ва бо хештан яке кард ва чун паёмбар дигар биёмад эшонро аз он таому шароби боздошту чизе ба хилоф он биоварад , напазируфтанд ва душвор доштанд мари онроу ҳиси эшон мар онро напазируфт . Ва имрӯзи андари миёни аҳл ислом пайдост ки нафасҳои ҳиссии эшон ҳамеи мари нафаси нотиқаро сипас рӯй кунад ,у нишони ин ҳол онаст ки агар касе аз мусулмонони нодонистаи гӯшт хӯк бихӯрад меъда ӯ мари онрои бипазирад ва ҳеҷ айб нарасадаш , пас агар нафаси нотиқааш огоҳ шавад ки онч бихӯрад гӯшти хӯк буд нпснддш , ва ба нописанд ӯ нафаси ҳиссӣ ӯ мари он хӯрдау писандидаро рад кунад ва боз диҳад , аз бҳронки нафаси ҳиссӣ ӯ мтобъи нафаси нотиқа ӯ гаштааст ,у нафаси нотиқаро мтобъ гаштааст , ва чун расӯл ӯ ки нафаси нотиқаи уммат хеш дошт чизеро на писандади нафасҳои нотиқаи уммати мар онро напасандад ва ҳарчӣ нафаси нотиқаи уммат рад кунад нафаси ҳиссии эшон маронро напазирад , ва ин бурҳонии равшантар аз офтобаст мари худовандони басиратро .