Бибояд донист ки ҳар чаҳ шумор бар ӯ уфтад он чизи зиёдату нуқсони пазирад , ва ҳар чаҳ бад-ӣн сифат бошад ҷисм бошаду Фриштгон ҷисм нестанд пас дуруст шуд ки шумор бар Фриштгони ниўФтду андари чизҳои ҷисмонӣ мавҷӯдаст ин шарт ки шимурдаро ки чизе бирав барафзое афзӯн шавад ва агар аз ӯ чизе нуқсон кунӣ андакии пазирад , чунонк шаш шморист аз шимурдаҳои ҷисмонии гирди омадаи андари ду ва чаҳор ки он панҷ ва ҳафтаст , аз баҳри онк чун аз шаш яке кам кунӣ панҷ монад вагар яке бар шашафзое ҳафт шавад пас шаш андари ҳисори ин ду шумораст ки яке азу бешаст ва яке камаст ва аммо он чиз ки андак шавад бофузӯнии шимурд ва бисёр шавад бнқсони шимурдаи он чизи андари ҳисор шумор наёяд , аз баҳри онки андари рӯҳонӣоти якеро биҷойгоҳ ҳазор бунаанд ва зиёдат нагирад ва ҳазорро биҷойгоҳ яке бунаанд ва нуқсон напазираду мисол он чунонаст ки гӯйанд ки эзади таъолӣ бо ҳар қатраи борони яке Фриштаҳи бифиристад ки мронрои фурӯди оради онҷо ки хоҳад вагар хирадманди андарин фикр кунаду ҳақиқати инро бидонад бишносад ки як чиз аз рӯҳонӣ бисёр шавад бе онки зиёдати пазирад , аз баҳри онки фурӯд омадани борон як чизаст аз ҷиҳати рӯҳонӣ ва он ғарази берун овардан наботаст , ё он як чиз ки боронаст бисёр шавад андари қатра , ва бар андоза ҳар қатраи ъҷоӣб бисёраст то бидон ҷой ки мумкин бошад андеша кардан ки олам пар шавад аз зойиш казон қатраҳо бҳосл ояд бе онки он қӯти аввал ки борони азу буд ҳеҷ бисёре пазируфт .
Пас агар мардуми умри хеши андар андеша кунад то биҷои орад бисёре , он чизҳоро каз як қатраи борони бҳосл омадааст андеша ӯ бғоит он нарасад , влкни шимурдҳое бисёр ҳама ҷисмонӣ бошад на рӯҳонӣ ,у рӯҳонӣ яке бошад ва он боронаст , ва он чизҳо казон қатра падед ояд биорӣ , ҳама борон бошад ки он якеаст на бзоти он қатра , ва чун феъли борони як феъл буд бдончи набот падед оварад донистем ки он рӯҳонӣ ки он чизи азу бҳосл омад яке буд на бисёр , агар чаҳ бисёр будӣ боистӣ ки ҳар якеро феъли дайгарӣ будӣ пас агар касе гуяд ки он Фриштгон бисёранду ҳамаро феъл якеаст гўӣим ки бисёр чиз ки ӯро як феъл бошад яке бошад , чунонк обро феъл онаст ки чизҳоро тарканд якеаст ҳар чанд ки ҷузъ ҳояш бисёраст , пас агар гуяд об чигуна якеаст яке об талхаст ва яке оби шӯр ва яке хуш , гўӣим ки ин арзҳоиаст ки таваҳҳумии гӯйӣу гавҳари об якеаст ки ӯ сард ва тараст бнхстини сифат боз намудем ки як ҷуз аз рӯҳонӣон бисёр чигуна шавад бе онки андари зоти хеш бисёре пазирад , ва мисли он чиз ки бисёр яке шавад аз рӯҳонӣот онаст ки мардумони омма бо хос бидон муттафиқанд ки кашӣдан ҷонҳои халқи бадасти Фриштаҳи ист ки ӯро малик аламут хонанд ва сабабҳо марги андари олам бисёраст ва ошкораст , пас бозгашти ин сабабҳои бисёр ки ҳаст маргро ботФоқи доноу нодони бик рӯҳонӣаст , вазин қиёс дуруст бошад ки чизҳои рӯҳонии фаровон андакӣ шавад бе онки нуқсони пазирад ,у бад-ӣни далел ки намудем дуруст шуд хирадмандро ки шумори мари ҷисмонӣонро шимурду Фариштагони худоиро шумор нишморад .
Ва дигар гӯйанд ки эзади таъолӣ бар ҳар чизеи фиришта ӣӣ муваккил кардааст ва ҳеҷ чиз нест ки муҳтоҷ нест ки Фриштаҳ ӣӣ бирав муваккил кунед то шумор ӯ нигоҳ дорад андари ҷинсу навъи он ҳар шумориро бар ҳади он тонёмизд бо шумории дигар ва зиёдат нагирад ва кам нашавад аз ҳади хешу ҳрсу насл яъне растан ва зодани биҷой хеш бошад , аз баҳри онкии ростии олам табиат бишуморасту худои таъолӣ ҳаме гуяд , қавла «у аҳсии кули шайъи ъддо » гуфт : худоӣ башмурд ҳар чизеро бишуморӣ , пас ҳар чизеро аз аҷносу анвоъи зот ӯ худ муваккиласт ки вай аз он муваккили раҳои наёбад , ва он зоти Марвро рӯҳонӣаст ва на ҷисмонӣ , аз баҳри онк агар ҷисмонии бадии тағйири пазируфтӣ , чунонк онаст онч рӯҳонӣаст ва он ростӣ аз ҳол хеш нагардад ,у локини ончии азу ҷисмонӣаст , ва он рангу пӯсту хурдӣу бузургӣу қӯт ва заъфаст , кардандааст .
Ва дигари гўӣим ки шумори он каммиятаст аз қисми мунфасил ,у каммият чанде бошад ва чанде гавҳарҳои ҷисмониро лозим ояд . Пас агар Фриштгони зер шумор будандӣ то тавонистӣ гуфтан ки эшон чанданд худ ҷисм будандӣ , ва агар Фриштгон ҷисм будандӣ ба номи Фриштгии сазовори набудандӣ , аз баҳри онки ин номи малик сазовор нест магари он гавҳарро ки монанда нест мари ҷисмро ,у онк ба ҷисм монад он малик набошад ки мамлук бошад . Ва малик аз баҳр он гуфтанд ки фиришта подшоҳ аст бидон рӯй ки боқӣаст ва нестӣ напазирад ва тавонист бдонч хоҳад аз хайру салоҳ . Ва ин ном мисласт бар эмоми замонаи алайҳи ассалому фармони гузорон ӯ ки ӯ бФрмони худоӣ подшоҳаст бар бандагон ,у муъминон ба ӯ подшоҳӣ доранд бар ҷонҳои муъминон то эшонро аз ҳади қӯт ба ҳади феъли оранд , вазин сарои фонии касиф ба сарои боқӣ латиф расонанд , чунонк худоӣ таъолӣ мегуяд , қавла « валави шоҳи лҷълнои мнкми малоикаи фии аларзи ихлФўн » гуфт : « агар хоҳем букунем аз шумо Фриштгон ки андари замин хлиФт бошанд ва агар маликро шумор башмурдӣ мамлук будӣу ҳукм касе дигар бирав раванда будӣ аз ҷиҳати астҳолт ё аз ҷиҳати куну фасод . Пас чун мари Фриштгонро кун ва фасод нест дуруст шуд ки шумор бар Фриштгони ниўФтд .