Гуруҳе аз табоиъён чунон гуфтанд ки ситорагону афлоки доноён ва гӯяндагонанд , ва ҳуҷҷат овараданд бар он онч гуфтанд ки ҷонварону сухани гӯйонро олами ҳамеи беруни орад . Ва раво набошад ки берун оварда оламро фазилатӣ бошад ки мари оламро ки берун оварда ӯст он набошад . Ва мо пайдо кунем мари хирадмандонро ки оламроу ончи андрўст аз ситорагону афлоку табоиъ ҳаёт нест ва на дониш . Ва гўӣим ки доноёни мардумро олам киин гуфтанд ,у мардуми ранҷу роҳатро шносндаҳаст аз зери хеш то бторки сар . Ва чун олами мардум маинаст азин қиёси осмони сар олам бошаду замини пой ӯ . Ва грдости мардум аз осмон давраст поиш ба замин наздикаст . Ва бар замин қарор дораду мрўро ҳаме гирданд чунонк хоҳад аз ҳоле ба ҳоле . Ва ҳамеи бенанд ки мари заминро ки ӯ анбоз осмонаст андари бурун овардан зойишҳои ҳис взндгӣ нест . Мари заминро чунонк ҳис нест нутқ нест ва надонад ки бадв чаҳ ҳаме кунанд ва на аз гардонӣдан ва шикастани дардӣу осонӣ ҳаме ёбад , ва чун заминро ки мо бадви пайваста будем бехабар ёфтем аз онч ҳаме кунаду зи ончи бадв ҳаме кунанд ҳукм кардем бар об ки анбоз ӯст ва бар ҳаво ки анбоз обаст ва бар оташ ки анбоз бодаст ба нодонӣ ва ҳар чаҳорро нодон ёфтем , ва ин чаҳоргонаи кор пазирон буданд ва анбозон буданд бо фалаку ситорагони андари падед овардани наботу ҳайвон . Ва чун ин анбозон беҷон ва нодон буданд донистем ки осмону ситорагон ки дасти мо бадишон намерасад , ҳамчунин беҷону нодон ки ин дигарон анбозон эшонанд .