Ҳаштуми рабиъи алаввали санаи аснӣу арбаъӣну арбъмоиаҳ ба шаҳр ъизоб раседем ва аз асўон то ъизоб ки ба понздаҳи рӯзи омадем ба қиёси дивист фарсанг буд . Ин шаҳри ъизоб бар канораи дарё ниҳодааст . Масҷид одина дораду мардии панҷсад дар он бошаду таъаллуқ ба султон Миср дошт ва боҷгоҳӣаст ки аз ҳабашау Зангбору Ямани киштиҳо он ҷо ояд ва аз он ҷо бар уштурони борҳои бад-ӣни биёбон ки мо гузаштем баранд то асўон ва аз онҷо дар киштӣ ба оби нил ба Миср баранд .

Ва бар дасти рости ин шаҳр чун рӯй ба қибла кунанд кӯҳӣаст ва пас он кӯҳ биёбоне азиму алафи хор бисёр ва халқӣ бисёранд онҷо ки эшонро бҷоўён гӯйанд ва эшон мардумонеанд ки ҳеҷ дайн ва кеш надоранд ва ба ҳеҷ пайғамбару пешво имон наёвардаанд аз он ки аз ободонӣ давранд ва биёбоне доранд ки тӯли он аз ҳазор фарсанг зиёда бошаду арзи сесад фарсанг ва дар ин ҳамаи баъди ду шаҳраки хирад беш нест ки якеро аз он бҳролнъом гӯйанд ва яке дигарро ъизоб . Тӯли ин биёбон аз Мисраст то ҳабаша ва он аз шимоласт то ҷанубу арз аз вилояти навба то дарёии қулзум аз мағриб то машриқ ва ин қавми бҷоҳон дар он биёбон бошанд . Мардум бад набошанду дуздӣ ва ғорат накунанд . Ба чаҳорпои худ машғӯлу мусулмонон ва ғайриҳам кӯдакони эшонро бдзднд ва ба шаҳрҳои ислом баранд ва бифурӯшанд .

Ва ин дарёии қулзум халиҷӣаст ки аз муҳӣт ба вилояти адан шикофтааст ва дар ҷониби шимол то онҷо ки ин шаҳрак қулзум аст биёмада ва ин дарёро ҳар ҷо ки шаҳрӣ бар канораш аст бидон шаҳр боз мехонанд Маслан ҷое ба қулзум боз мехонанд ва ҷое ба ъизоб ва ҷое ба баҳри алнъом . Гуфтанд дар ин дарёи зиёдат аз сесад ҷазира бошад ва аз он ҷазоири киштӣ ҳо меоянду равған ва кашк меоваранд . Ва гуфтанд онҷои гову гўспнд бисёр доранду мардуми он ҷо гӯйанд мусулмонанд баъзе таъаллуқ ба Миср доранд ва баъзе ба Яман . Ва дар ин шаҳраки ъизоби оби чоҳ ва чашма набошад алои оби борон ва агар гоҳе оби борон мунқатиъ бошад он ҷои бҷоҳони оби оранд ва бифурӯшанд ва то се моҳ ки он ҷо будам як хики об ба як дирам харидем ва ба ду дирам низ аз он ки киштӣ равона намешуд . Боди шимол буд ва моро бод ҷануб мебоист .

Мардуми он ҷои он вақт ки маро диданд гуфтанд моро хатибӣ мекун . Бо эшон музоиқа накардам ва бо эшон дар он муддат хитобат мекардам то он гоҳ ки мавсим раседу киштиҳо рӯй ба шимол ниҳоданду баъд аз он ба ҷадда шудам .