Қавмӣ ба араб буданд ки перони ҳафтод солаи маро ҳикоят карданд ки дар умри хеш ба ҷузи шери шутур чизе нахурда буданд чаҳ дар ин бодияҳо чизе нест алои алафии шӯр ки шутур мехӯрд . Эшон худ гумон май бурданд ки ҳамаи олам чунон бошад , ман аз қавмӣ ба қавмии нақл ва таҳвил мекардаму ҳамаи ҷои мухотирау бим буд алои он ки худои табораку таъолии хоста буд ки мо ба саломат аз он ҷо берун ойем , ба ҷое раседем дар миёни шикастагӣ ки онро србо мегуфтанд , кӯҳҳо буд ҳаряк чун гунбадӣ ки ман дар ҳеҷ вилоятӣ мисли он надидам . Баландии чандон не ки тир ба он ҷо нарасад ва чун тухми мурғи амлсу сулб ки ҳеҷ шқӣу ноҳамворӣ бар он наменамӯд . Ва аз онҷо бигузаштем . Чун ҳамроҳони мо сусморӣ медиданд мекиштанд ва мехӯрданду ҳркҷои араб буд шери шутур май дӯшиданад ман на сусмор тавонистам хӯрд на шери шутур ва дар роҳ ҳар ҷои дарахтӣ буд ки борӣ дошт миқдорӣ ки дона мошӣ бошад аз он чанд дона ҳосил мекардам ва бидон қаноат менамудем ,у баъд аз машаққат бисёр ва чизҳо ки дидему ранҷҳо ки кашидем ба фалаҷ раседем бисту сиўми сифр .