Гӯйем ба тавфиқи худои таъолӣ ки ҳайзи занон хӯнӣаст ки аз гӯшт ҳосил ояд агар нутфаи мард бо зан ҷамъ шавад мари он хӯнро пас бипазирад агар он ду нутфа набошад он хӯн палидӣ бошад ҳеҷ покӣ набошад ва ҷасадҳои мардумони модау дигари ҳайвонотро азтарӣ насиб бештараст аз онкӣ ҷасадҳои нарон рост аз баҳри онкии ҷасадҳои модаи ҷой сириштану фароз овардан ҷасадасту мар сириштан ( ва ) сӯрат карданро азтарӣ чора нест ва чун нутфаи мард ба нутфаи зани андаромезад ҳар ду яке шавад ( ва ) бидон зиндагӣ ки бадишон андараст ба ғизо ҳоҷатманд шавад пас онтариҳо ки андари ҷасад занаст ҳамеша ҷумла мешавад ва ба нутфаҳо ҳаме равад ва бидон ду нутфа расад то бугзарад ва агар нутфаҳо ҳоҷатманд шуда бошад ба ғизои мари онтариро биёбад ( ва ) ба ғизоӣ хеш гирад ва аз ӯ хӯрдан гирад ва чун ғизо ёбад ҳаме афзоед ватариҳо аз ҷасади он зани бози гирифта ( шуда ) рӯй бидон хӯранда наад ва он хӯрандаи мари онро ҳаме хӯрд ва ҳаме афзоед то сӯрати он ду ҷуфт ки андари нутфаи эшон ба ҳади қӯт буд ба хӯрдан он хӯн ба ҳади феъл берун ояд ба тақдири азизи алӣам ва ҳар гоҳ ки он хӯни ҳайз ҷумла нашавад ва фурӯд ояду мрўро харидорӣ набошад ки бихарад ва боз дорад ба муҷрии бабрӣ берун ояд ва он ба ғояти палидӣ буду занонро бидон айём намоз нишоед кардан ва қуръон нишоед хондану андар масҷид нишоед шудан то онкии хӯни бози истад онгаҳ си рӯ тан бишӯяд ва намоз кунад аз он ҳангом ки пок шуда бошаду намоз ки аз ӯ бишуда бошад боз нигараданд валикини рӯза ( ки ) бишуда бошад мари онро қазо кунаду таъвили онтарӣ ки дар офариниш занонаст ва рафтан ӯ ба авқот инаст ки бадоне ки мстҷиби андари дайн ба маҳал занасту доъиро маҳал мардасту нафаси мстҷиби ороста шудааст мар пазируфтани илмро ки бадв диҳанд ҳақ ё ботил ва он ороста шудан ӯ аз бесӯратӣаст ва бесӯратӣ нодонӣаст ва чун худ надонад ва касе наёбад ки биомузадаш хоҳад каз зоти хеш сӯратӣ кунаду нафаси ҷӯянда бар гуморду андешаҳо ( ӣ ) шӯридаи андрў ва ҷумла шавад ва чун илм аслӣ шунаванда бошад бидон беоне ки кунад он андешаҳо дуруст нашавад ва сӯрат набандад балки пароганда шавад он андешаҳои фосид бемоя аз мардуми пдирндаҳ мисоласт мари хӯни ҳайзро ки гирд ояд ва сӯрат набандад чун нутфаи мардро зан биёбад ва аз бепазир рафторӣ зойеъ шавад ҳам чунонкии хӯни ҳайз ба зоҳир палидаст он андешаҳо каз зоти он мстҷиби хезад палидасту ҳамчинонкӣ то он хӯни ҳайз аз зан бурӣда нашавад мари он занро нишоед сар шустан ва намоз нишоед гузорӣдан ҳамчунон то мстҷиб аз он андешаҳои фосид нараҳад ва он ҳавасҳо азу бурӣда нашавад раво набошад ки қасд даъват кунад балки худ натавонад ба касе дигари ёрӣ хостан то аз хештан навмед нашавад ва он навмед шудан ӯ аз хештани пок шудан ӯ бошад аз ҳайзи нафсонӣу таъвили онкӣ чун оби пушти мард бо оби дигари троӣби зани андари раҳм ҷумла шавад ҳар ду мари он хӯни ҳайзро бипазиранд ва низ он хӯн фурӯд наёяд онаст ки чун мстҷиби сухан аз доъии пазиради зоҳири он мисли нутфа мард бошаду маънии он мисли нутфа зан бошад ва чун ин ҳар ду нутфаи андари нафаси мстҷиби ҷой гир шаванд андешаҳои мстҷиби андари зоҳиру ботин моя гардад ки кор бадв кунад ва сӯрат бидон мояи бандаду гӯнаи гӯнаи андари он ҳаме гардад ва он андаки мояи таъвил ки ба зоҳир ёфта бошад аз он андешаҳои ӯ ҳамеи пазирад то рӯзӣ ки сӯрати нафсонӣ ӯ рост шавад андари он андешаҳо ҳамчунон ки сӯрат ҷисмонӣ бидон хӯни ҳайз тамомаст ва низ он андешаҳо зойеъ нашавад (у зойеъ шудан он ) пас аз пазируфтани сухан доъӣ бошад ҳамчинонкӣ аз зан низ хӯн ҳайз наравад пас аз пазируфтани нутфаи марду тоўили онкии мари зани ҳоизро дар масҷид нишоед шудан онаст ки мстҷибро каз хештани ҳаме роҳ ҷӯяд сӯй доъӣ нишоед шудан ки масҷиди далел доъӣасту тоўили онкии зани ҳоизро қуръон нишоед хондан онаст ки мстҷибро каз хештани ҳаме роҳ ҷӯяд сӯй эмом нишоед шудан ки қуръон далеласт бар эмом ва ҳар ҳаддиро андрдини он ҳад казу бар тараст эмом ӯсту тоўили онкии зани ҳоизро нишоед намоз гузордан далеласт бар онкии мар ҳар кас ки андари шаку шабаҳату нои покизагиҳои андешаҳои хеш бошад ба маҷлис даъват нишоед омадан ки намози далел бар маҷлис даъватасту тоўили онкӣ чун ҳоиз пок шавад намоз шударо набояд гардонӣдан онаст ки чун мстҷиб аҳд гирифт бидон маҷлис ки андари даъват аз ӯ гузашта бошад бози натавонади гаштани валикини пас аз он ба маҷлис ҳозир ояд ва сухан башнавад ва он намоз кардан ӯ бошад нафсонии ҳамчинонкӣ чун ҳоиз пок шавад намоз гузашта нигараданд валикини намози пас аз он воҷиб шаваду тоўили онкӣ агар рӯзаи дорон ҳоиз шаванд раво набошад рӯзаи доштан дар он вақт ки пок набӯд чун пок шавад бибоядаш дошт онаст ки рӯза далеласт бар пӯшидаи доштани ҳудӯду хомӯш бӯдан ( ва ) бдонўқт ки он мстҷиб аҳд надошт пок набӯд балки аз ҳайзи нафсонии палид буд ҳудӯдро нашнохт ва натавонист мартабати эшон нигоҳи доштан ва раво набӯд мрўрои хомӯш бӯдан балки мрўрои талаб бояд кардани мари ҳақро ҳамчинонкии мари ҳоизро раво набошад рӯзаи доштан ва чун мари ҳудӯдро бишнохт аз он палидиҳо пок шуда бирав воҷиб шавад мари он ҳудӯдро ки ҳаме мастур надошт бидон вақт акнӯн мастури доштан ва он суханро ки он вақт ҳмигФт акнӯн ногуфтан ва он тоўили бози гардонӣдани рӯза ҳоизасту тоўили онкӣ дар он айёми мардонро нишоед наздикӣ кардан онаст ки то он андешаҳоу шаку шабаҳат аз дили мстҷиб пок нашавад доъӣу муаллимро нишоед бидон мстҷиби сухани гуфтану тоўили срўтн шустани ҳоиз ба вақти бурӣда шудани хӯни ҳайз ба фариза онаст ки чун он мусулмонон ки андари шаку шабаҳат монда бошанд навмед шаванд аз хештан яъне ( гӯйанд ) ки чунон нест ки мо ҳаме донем он пок шудан эшон бошад аз ҳайзи нафсонӣ ( ва ) бар эшон воҷиб шавад ва фариза гардад сӯии доно омадану аҳд ӯ пазируфтан