Гўӣими бтўФиқи хдоитъолӣ ки ҳақиқати астброи холӣ кардани раҳм модааст мари хазона ӯро аз нутфаи дайгарӣ ва касе ки канизакӣ бихарад бирав воҷиб шавад андари зоҳири шариъат ки даст бирав фароз накунад то ӯро ҳақиқат маълум нашавад бҳоиз шудан он канизак ки андари раҳм ӯ нутфа касе дигар набошад ва чун ҳақиқати маълуми гашт ки раҳм ӯ покаст раво бошад ки бо канизак наздикӣ кунаду тоўили ин мавзе онаст ки канизаку зан мисласт бар мстҷибу мстҷиби мари мозўнроу мозўни мари доъиро видоъии мари ҳуҷҷатро то бнотқ ки мард ҳақиқатаст андари олами дайн ва чун ҳаддӣ бар ҳаддии дигар ки фурӯтар азу бошад масаъла бигӯед чунон бошад ки худованд бо канизаки хеш фароз ояд ё марди бозани хеш ва чун мстҷиб ё он ҳади фарвардин аз мозўни хеш ё аз он ҳади бартарин хеши бадӣгари мозўн ҷудо уфтад ё аз он соҳиби ҷзирти хеши бадӣгари соҳиби ҷзиртӣ ( уфтад ) чунон бошад ки занӣ ё канизакии бадӣгар худованд уфтад пас бидон ( ҷиҳат ) соҳиби ҷзирти дигарро нишоед ки бони доъии гушоиш сухан кунад балки боядаш сабр кардан то он доъии ончӣ аз соҳиби ҷзирти бештар шунӯдааст сӯрати бандад ва рост кунад ё онро табоҳ кунад ва раҳо кунад ҳам чунонкии худованди канизаки дасти бадв боз наниҳад то он нутфа аз раҳм ӯ тамом пок шаваду биполояд то ду гуфтори мухталифи андари нафаси он доъӣ аз ду соҳиби ҷзирт ё андари нафаси мстҷиб аз ду доъӣ шӯрида нашаваду сӯрат аз ва бҳосл ояд ва низ гўӣим ки мисли инки чун ду шавҳари бадви даст фароз кунанд чун мисли мстҷиб бошад ки ду доъии мар ӯро каниз кунанд ва ин на бзоҳр раво бошад ва на бботн ва муъмин онаст ки аз бадӣҳо зоҳиру ботин парҳез кунад ( ва ) андари некӣҳо зоҳиру ботин рағбат кунад инаст тоўилу баёни астбро ки чунин ёд карда шуду ассалом .