Гўӣими бтўФиқи хдоитъолӣу нури худованди шариъати алайҳи ассалом ки куштан хато онаст ки марди шикории сайд ҳаме хоҳад задану тир ӯ бар касе дигар ояд ки ҳалок ҳаме шаваду эзади таъолии дят кушта бифармуд бмондгони куштаи расонӣдан чунонкӣ гуфт қавлаи таъолӣ : ва ман қатли мўмнои хатои Фтҳрири рқбаҳи муъминау дияи мусалламаи ило аҳла гуфт ҳарки бикушт муъминиро бхто бирав воҷиб шавад бардаи озод кардан ки муъмин бошад он бардау супурдани дяти он марди куштаи бмондгони он кушта ва ин ҳама аз фармонҳои муҷмаласт ки муфассали он вобастааст бснти расӯли слии аллоҳи алайҳу ?алау силам аз баҳри онкии андари китоби хдоитъолӣ пайдо нест ки дяти марди муъмин чандаст ва агар кушандаро ки ӯро бхто кушта бошад мол набошад ин дят аз куҷо бояд додану суннати расӯли слии аллоҳи алайҳу ?алау силам бзоҳр онаст ки дяти марди муъмини ҳазор мисқоли зар покаст чунонкӣ ( ҳазор ) мисқол аз дувоздаҳ ҳазор дирами санги сим покаст азуу дят задан ним дят мард бошад чунонкии занро ним насиб мардаст . Ва чун касе муъминиро бхтои бикашади дяти он куштаи бъоқлу оқила ( кушандааст ) ки мондагони кушта аз эшон бустонанду оқилу оқилаи кушандаи бародарону писарон ъаму хуишон ( ӯ ) бошанд аз касе ки ӯ бхто бикушт чизеи нстоннд ва он дятро аз писарон ъам он кушандаи баса дафъа ситонанд на бикбору бмондгон кушта диҳанд то фармони хдоитъолӣу суннати расӯли слии аллоҳи алайҳу ?алау силам биҷой оварда бошанд . Ва агар на он будӣ ки зери ҳукм ӯ алайҳи ассаломи ҳикмати азим будӣ лозим наомадӣ ки он ( кас ки кор ) кор ӯст даст азу бози доштану хуишони бигноаҳ ӯро гирифтану дят аз эшон стдн ва ҳар ки тоўил ин надонад ин ҳукми сӯй ӯ маҳоли намояди валикини мурод аз мавзӯи шариъат ки бунёд ӯ бар ҷисмонӣот фонӣ аст онаст ки то маънии андари рӯҳонӣот боқӣ бошаду андари ҷисмонии он фармони чунон намояд ки бар қоида адласт чун ҳоли андари рӯҳонӣ бар қоида адл бошад аз баҳри онкии ҷисми бъдл сазовор нест ва агар касе мари ҷисмро адл ҷӯяд маҳол ҷуста бошад бар нафас аз баҳри онкӣ ҳар ки гуяд нафас набояд бимирад хоста бошад ки нафас ҳамеша на биҷой хеш бошад ва ситамаст чизеро на биҷои хеш хостану доштани пас гўӣим ки андари тоўил инаст ки куштани бхтои андари ботин он бошад ки доъӣ ки мисли бшкорӣ ӯст ( мстҷибро ) ҳамчунон сухан андозад ки ӯро бидон каср кунад бар мисол тирӣ бошад ( ки ) аз баҳр шикор андозад пас андари он сухани мстҷиби маъҳуд ( ки ) муъминаст мутаҳайир шаваду нафас ӯ аз тариқ ҳақ биафтад ва он кушта шудан ӯ бошад бхто аз баҳри онкии ин сухани Марвро накбати он доъӣаст валикини баради борӣ онаст ки он мстҷиби зиндагии рӯҳонӣ аз он доъии бози наёбад аз баҳри онкӣ чун аз он сухан ки аз ва башнавад бидон аз ҳақи биФтод низ аз ӯ сухани натавонади шунидану писар ъам ин доъӣ ки хато кард доъии соҳиби ҷазира дигараст аз баҳри онкии соҳиби ҷзиртони ҳрдўоздаҳ бародарон якдигаранд аз падарии эмоми замон ва аз модарии боб ӯ пас доъёни соҳиби ҷзиртони мари якдигарро ъам зодагон бошанд бҳқиқти андари нисбати нафсонӣ ва ҳамчунин мозўнони он доъии мари мозўнони дигари доъиро наберагон ъам бошанд барин нисбат аз баҳри онкии доъёни писарон ъам соҳиб ҷазираанд пас бояд доъии дигари соҳиби ҷазираи марин куштаи нафсониро сухан гуяду ҳақиқати он ҳоли Марвро бози намояд каз он доъӣ боз афтод то дил ӯ бидон қарор гираду бъҳд боз ояду дигари тариқи ҳақи пазирад ва он зинда шудан ӯ бошаду стдни дяти он кушта бадаласт аз зинда кардани куштау тоўили онкии он дят аз писарон ъам он кушандаи бхтои басаи дафъату баса қисмат ситонанд онаст ки доъии зиндакунанда бояд муъмини мстҷиби бхтои куштаро бинмоед мартабати нотиқ ва мислиҳоу рамзҳои китобу шариъат ки бар чаҳ тариқаасту бози мартабати асоси андари тоўили муҷаррад ӯро бнмоидкаҳ чигунаасту бози мартабати эмом ки ӯ сеюм худованд таъйидаст бнмоидкаҳ ӯ ҷамъкунанда ин се мартабатаст то мурдаро ( рӯҳ ) ҳақиқати азин се мартабати ҳаме бҳосл ояду бмсли сухани нотиқ чун колбуд муҷаррадасту сухани асос чун ҷон муҷаррадасту пайвастани эмоми марин ду мартабатро бикдигр чун фароз омадан танаст бҷон ки ҳар ду бҷмлгии мардманд то он мардум бишнохт ин се мартабати брўҳи боқӣ боз оянд ва ин тоўили он се қисм бошад ки дят аз куштани бхтои чунон раво бошад стдн на бикбор бошад ва ин баёнаст аз офтоби равшантар касеро ки чашми дил равшанаст .
Ва тоўили онкии дяти мардро ҳазор динор зараст ва дувоздаҳ ҳазор дирам нуқра онаст ки ҳазор мартабат эмомаст ки ӯ ниҳоят ҳисобаст ҳамчинонкии эмоми ниҳоят умматаст визри мартабат нотиқаст андари замони хешу мисқоли зарро дувоздаҳ дирами санг нуқра баҳосту нуқра ки симаст мисласт бар мартабати асоси андари замони хеш ва бар мартабати ҳуҷҷати андар ҳар рӯзгорӣ ва ӯ нишонаст бар онкии дувоздаҳ тоўил эмомаст андари ҳуҷҷати ҳамчинонкии ивази куштаи ҷисмонӣ ё ҳазор мисқол зараст ё дувоздаҳ ҳазор дирами санги нуқра инаст ки баён кардему ассалом .