эй ҳасани ту дурдона чу к . . . Бенанд аъло

Чун нуқтаи фардӣ

Ва он нуқта зотаст з « бо » гашта ҳувайдо

Дар дидаи мардӣ

Шарӣаст туро дар ҳамаи ганҷинаи дил ҳо

эй махзани асрор

Шурӣаст туро дар ҳамаи сари нисбати ғавғо

Ҳар сӯй ки гардӣ

Онҳо ки зананд аз май ишқи ту даму дам

Аз нафхаи исо

Ҳосил шуда он дами ҳамаро чун ман шайдо

Аз ишқи ту дардӣ

Хуршеди мудом аз ғам ту гардаду тобад

эй нури ду олам

Чун мардумаки дида ба ҳар манзил ва ҳар ҷо

Бе фоидаи гардӣ

Ин на фалаки хирқаи кабӯд аз ғами ишқат

эй шамъи дили афрӯз

Дар хӯни бкшиднди ҳамаи домони қабоҳо

Бар хуршеди зардӣ ( ? )

Зин на падар ва чаҳорам ва се писар ро

эй ҳомилаи дам

Парварда чу ҷони зи оташу обу гули мо ро

Дар ғунча чу вирдӣ

Бечораи насимӣ чу аз ин чора фано шуд

Ночори фироқат

Бояд шуданаш аз ғами беҳудаи дунё

Ваз ҳар дили сардӣ