эй рӯзу шаби хаёл рахт ҳамнишин мо

Ҷовиди боди ишқи ҷамолати қарини мо

Он дам ки буд нақши вуҷӯдами адам ҳануз

Меҳри ту буд мӯниси ҷони ҳазини мо

Мо саҷдаи пеши қибла рӯй ту ме кунем

То ҳаст ва буд қибла , ҳаминаст дайни мо

Моро ҳавои ҷинату хулд барин куҷост

Рӯй ту ҳаст ҷинату хулди барин мо

Рӯзӣ ки давр чарх диҳад хоки мо ба бод

Нагузорад остони ту , хоки ҷабини мо

эй хотами ҷаҳони малоҳат ба лутфу ҳасан

Шуд меҳри меҳр рӯй ту нақши нигини мо

То дар ҳавои меҳри ту чун зарраи гуми шудем

Гӯи брмхизи душман аз ин пас ба кини мо

Ҳрдм ба чашми аҳли вафои нозанин тар аст

Ҳарчанд ноз мекунад он нозанини мо

Ҳаст орзӯии ҷони насимии висоли ту

эй орзӯии ҷон , нафаси вопасини мо