Шабӣ ки моҳи ман аз матлаъ ҷамол барояд

Ма тамом бибинӣ ки бо камол барояд

Ниҳоли сарви баландат ба равзагар бхромд

Дарахти сидрау тӯбои з эътидол барояд

Ниқоби сунбули мишкӣни зи барг лола барафкан

Миёни боғ ки то гули з инфеъол барояд

Ба пеш рӯй ту ма гуфт май рӯм ки броим

Чу меҳр , дорад агар хотири завол , барояд

Буд ба мусҳафи рӯяти тФأлми ҳама , зонрў

Ҳамеша сӯраи Юсуфи маро ба фол барояд

Хаёли қади ту барме занад сар аз дилами оре

Миёни дил , алиф , эй сарви ноз , дол барояд

Агар чу аҳли заминати малик ҷамол бибинад

зи қудсёни само « ҷли зулҷалол » барояд

Дамид гирди лаби рӯҳпарварат хати мишкӣн

Чу сабзае ки зи сари чашма зулол барояд

зи шамъ рӯй ту тобӣ бар офтоб агар уфтад

Ба абрӯии ту ки пайваста чун ҳилол барояд

Миёни савмиъаи байтӣ аз ин ғазал чу бихонанд

Ҳазор нолаи мастонаи зи аҳл ҳол барояд

Насимӣ аз даҳанат медиҳад нишони ҳақиқат

Киро расад ки ҷуз ӯ гирди ин хаёл барояд