Он кӯи назар ба рӯй ту кард ва худо надид

Маҳрӯм шуд зҷнту ҳур ва лақо надид

Бино ба нури маърифати ҳақ куҷо шавад

Он дидае ки дар ҳамаи ашёи туро надид

Савдои зулфати он ки хато гуфт рӯсиёҳ

Фикраши хато чу буд ба ғайр аз хато надид

Ишқи ту дар диёри вуҷӯдами басии бгшт

Холии зи меҳр рӯй ту як зарра ҷо надид

Зоҳид чу зикри зулф ту кардам битоб рафт

Бе ҳосили ин дақиқаи борӣкро надид

Хафоаши тоб дидани хуршед чун надошт

Айбаш макун ки меҳри дурахшон чаро надид

эй шамъ аз об дида мазан дам ки дида ам

Зини гӯна шаб нарафт ки сад моҷаро надид

эй дил ! ҷафо на одати хубон буд вале

Бинмоӣ ошиқӣ ки зи дилбар ҷафо надид

Ёрб зи роҳи лутфи насимӣ ба мо фирист

Зон гулшанӣ ки ғунчаи васлаш сабо надид

эй сӯфӣ аз мушоҳидаи дил сухан магӯӣ

Конўори ғайби ботин ҳар бесафо надид

Доғӣ ки дид бар дили мо ? каз ҷафои дӯст

Ҷони насимӣ он накашидааст ё надид